ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Ο Διευθυντής Σχολείου



 Αποτέλεσμα εικόνας για director
Σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ.1  της απόφασης Φ. 353.1./324/105657/Δ1   ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας «βρίσκεται στην κορυφή της σχολικής κοινότητας και είναι διοικητικός αλλά και επιστημονικός-παιδαγωγικός υπεύθυνος στο χώρο αυτό».
Αυτό σημαίνει πως έχει κεντρικό ρόλο στο σύστημα της παιδείας και τα καθήκοντά του δεν περιορίζονται σε έναν διοικητικό ρόλο, αλλά είναι ο πρωταγωνιστής της διαδικασίας που αποβλέπει να δώσει στην κοινωνία ολοκληρωμένες προσωπικότητες . Κάτω από αυτό το πρίσμα γίνεται ο άνθρωπος – κλειδί που πρέπει να εμπνέει, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να φροντίζει το σχολείο να είναι ικανό να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και προκλήσεις.
Βεβαίως, εκτός από τις παραπάνω «δυναμικές» του πτυχές είναι αναγκαίο, παράλληλα, να διακρίνεται για το πρακτικό του πνεύμα το οποίο θα αναδεικνύεται κάθε στιγμή της σχολικής καθημερινότητας. Έτσι, όλοι θα προστρέξουν σε αυτόν για να δώσει τη λύση στα ζητήματα που θα απασχολήσουν το μικρόκοσμο του σχολείου, ενώ ταυτόχρονα οι τεχνικές γνώσεις του θα αποδειχτούν πολύτιμες αφού ο Διευθυντής θα κληθεί να δώσει πρώτες βοήθειες σε μαθητή που θα τις χρειαστεί, να επισκευάσει το καλοριφέρ που τρέχει και δε θα λειτουργεί, να συνδέσει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή με το διαδίκτυο κοκ. Ταυτόχρονα, ως ηγέτης θα είναι ο υπόλογος για κάθε συμβάν του σχολείου ενώ οφείλει να είναι ενημερωμένος και καταρτισμένος, τόσο για θέματα διοίκησης, όσο και για τις παιδαγωγικές μεθόδους που θα βοηθήσουν στην  καλύτερη αφομοίωση των διδακτικών αντικειμένων.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν αναδεικνύουν μία πολύπλευρη φυσιογνωμία που δεν έχει σχέση με στείρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Στην ουσία ο Διευθυντής σχολείου είναι ηγετική προσωπικότητα που πρέπει να λαμβάνει πρωτοβουλίες, να μην είναι ξένος με ανάγκες που έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής, ενώ με την  παρουσία του χρειάζεται να εμπνέει το σεβασμό στην παιδεία και στις αξίες της.
Οπότε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ηγέτη είναι απαραίτητα για την άσκηση διοίκησης σε σχολείο . Όπως τονίζει από ειδικούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας οφείλει, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς να ανακαλύψει τα οράματα και τους στόχους του σχολείου, έχοντας έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία.
Αυτό σημαίνει πως οφείλει να φροντίζει συνεχώς:
• Να παρακινεί και να εμψυχώνει
• Να μην είναι μεμψίμοιρος, αλλά γενναιόδωρος και φιλικός με τους ανθρώπους
• Να φροντίζει να είναι ενημερωμένος και ανοιχτός στο διάλογο με τα νέα ρεύματα
• Να φροντίζει να επιλύει προβλήματα και να αμβλύνει διαφορές
• Να αποφεύγει τις συγκρούσεις και να φροντίζει να εξηγεί τις ενέργειές του, ώστε να γίνονται κατανοητές
• Να δημιουργεί, στο μέτρο των δυνατοτήτων του κατάλληλες για τη μαθησιακή διαδικασία  συνθήκες
• Να μην  ξεχνάει πως είναι δάσκαλος, που οφείλει να δίνει τη μαρτυρία του παραδείγματός του .
Αυτά αναδεικνύουν έναν «επιτυχημένο ηγέτη» σε ένα σχολείο που θα είναι και αυτό επιτυχημένο  και θα δίνει τη δυνατότητα στο νέο άνθρωπο να εντρυφήσει στους καρπούς της γνώσης και να διαμορφώνει τα χαρακτήρα του, ενώ, παράλληλα, θα βοηθάει τους συνεργάτες εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν σε ένα κοινό όραμα για παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις και στις ανάγκες του σήμερα.

 ΝΠ








Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Το ΙΕΠ για το μάθημα των Θρησκευτικών

Αποτέλεσμα εικόνας για religionΟ διάλογος για το χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος είναι συνεχής και αδιάλειπτος. Διαβάστε στην ιστοσελίδα του ESOS την απάντηση που δίνει το ΙΕΠ για τα νέα προγράμματα σπουδών του μαθήματος, πατώντας εδώ.

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Τι είδους "Βίοι" είναι τα κανονικά ευαγγέλια;

Αποτέλεσμα εικόνας για σκέψηΣτην ιστοσελίδα "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΒΙΒΛΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ δημοσιεύτηκε η είδηση για την ανάρτηση στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation ενός σύντομου κειμένου  του Justin Marc Smith για το φιλολογικό είδος στο οποίο ανήκουν τα κανονικά ευαγγέλια. Ο σ. θεωρεί ότι πρόκειται για βιογραφίες, τονίζοντας πως οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε το χριστιανικό κίνημα τον 1ο αι μΧ απαιτούσε μία αφήγηση με θετική απήχηση στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Οι συγγραφείς των ευαγγελίων χρησιμοποίησαν τη "βιογραφία" ως βάση για να επιμεληθούν τις παραδόσεις για τον Ιησού. Το έκαναν όχι μόνο για να ενισχύσουν τους χριστιανούς, αλλά και για να δικαιολογήσουν στα νέα μέλη των χριστιανικών κοινοτήτων τη συνεχή πίστη τους στη Σταύρωση του Ιησού.
Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που εισάγει σε βασικούς προβληματισμούς σχετικά με τη φιλολογική φύση των ευαγγελίων. Για να το διαβάσετε πατήστε εδώ

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015