ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Παρουσίαση βιβλίου: «Ιουδαίοι και Έλληνες Διαχρονικοί Διάλογοι»



Οι εκδόσεις Καπόν και η Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας με τη στήριξη της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Επιστημών και του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας διοργανώνουν την παρουσίαση του βιβλίου


«ΙΟΥΔΑΙΟΙ και ΕΛΛΗΝΕΣ Διαχρονικοί Διάλογοι»


την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017 στις 19.00 στο Δημοτικό Θέατρο ΟΥΗΛ .


Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο κος Μιλτιάδης Κωνσταντίνου , Καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου , ο κος Ισαάκ Μιζάν, Ραββίνος – Μεταφραστής-Συγγραφέας και ο κος Ηλίας Σαμπετάι , Ραββίνος και συγγραφέας του βιβλίου . Την εκδήλωση συντονίζει η κα Χρύσα Βουλγαράκη , Διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου


Αποτέλεσμα εικόνας για Μέγας Αντώνιος
Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου [15] τοῦ μεγάλου, οὗ ὁ βίος συνεγράφη ὑπὸ Ἀθανασίου [16] τοῦ μεγάλου [τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου Sa.] . Οὗτος ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν τὸ[17] μὲν γένος ἦν Αἰγύπτιος, ἐκ πατέρων καὶ προγόνων [18] τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν δεδιδαγμένος. Ἤκμασε δὲ [19] ἐν τοῖς χρόνοις Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ καὶ [20] παρέτεινε μέχριτῆς εὐσεβοῦς βασιλείας [μέχρι τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Sa.] Κωνσταντίνου. [21] Ἐπιδοὺς δὲ ἑαυτὸν τῇ ἀσκητικῇ [22] ἀγωγῇ [διαγωγῆ Sa.] , τοσοῦτον ὑπερέβαλλε [ὑπερέβαλε Sa.] πάντας, ὡςὑποτύπωσις [23] εἶναι τῶν ἐφεξῆς. Καὶ τὸ παράδοξον, ὅτι [24] καὶ πρῶτος ἢ κομιδῇ μετ᾽ ὀλίγους τῆς ὑπὲρ [25] ἄνθρωπον πολιτείας γέγονεν ἀρχηγός· καὶ μόνος [26] σχεδὸν εἰς τὸν [τῆςἀρετῆς add. Sa.] ἀκρότατον ἤλασεν [f. 134v.] ὅρον. Ἀλλὰ τὰ [27] μὲν διαβεβοημένα περὶ αὐτοῦ πᾶσι περιττὸν ἐπεκδιηγεῖσθαι [ἐκδιηγεῖσθαι Sa.] . [28] Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἀναγκαῖον,[29] ὅτι ἐν θνητῷ σώματι τοῦ σώματος ἀπανίστατο [30] καὶ τὰς τῶν ψυχῶν ἀνόδους ἑώρα καὶ τοὺς ταύτας [31] εὐθύνοντας δαίμονας, ὃ τῆς νοερᾶς καὶ ἀσωμάτου [32] ἦν φύσεως. Ζήσαςδὲ πρὸς τοῖς ἑκατὸν ἔτη πέντε,
[14] πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ [15] σύναξις ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ [om. Sa.] μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ

( Synaxarium Ecclesiae Constantinopolitanae, 397-398)

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ

Αποτέλεσμα εικόνας για παλιά εκδρομήΟ Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι είναι σίγουρα από τους πλέον ενδιαφέροντες σύγχρονους συγγραφείς. Καθηγητής αρχαιολογίας, εκτός των άλλων, έχει το άφθαστο ταλέντο να φέρνει το παρελθόν τόσο κοντά στο σήμερα, ώστε ο αναγνώστης των μυθιστορημάτων του να νομίζει ότι καταστάσεις που έχουν συμβεί στον αρχαίο κόσμο αγγίζουν την πραγματικότητα του σύγχρονου ανθρώπου και την επηρεάζουν. Και βέβαια οι πωλήσεις των βιβλίων του φανερώνουν την προσοχή του αναγνωστικού κοινού για τις καταστάσεις που περιγράφει.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από την παραπάνω αναφορά στο σπουδαίο συγγραφέα είναι πως το παρελθόν ενδιαφέρει. Άλλωστε η μνεία σε αυτό πολλές φορές χρησιμεύει ως μέσον ερμηνείας της σύγχρονης πραγματικότητας, αλλά και για την εξαγωγή συμπερασμάτων, που μπορεί να θεωρηθούν ακόμη και οδηγίες για την αντιμετώπιση διαχρονικών καταστάσεων.
Οι χώροι όπου κατεξοχήν εκτίθεται το παρελθόν είναι τα μουσεία. Σε αυτά μπορεί να βρει κανείς –όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό- τα πάντα: από ταπεινά αντικείμενα καθημερινής χρήσης και σύμβολα κύρους -που μπορεί να είναι περίτεχνα χρυσά στεφάνια και θώρακες με πολύπλοκες διακοσμήσεις- μέχρι υλικά καλλωπισμού που δείχνουν ματαιοδοξία και φιλαρέσκεια, καθώς και μικροί θησαυροί νομισμάτων που μάταια περίμεναν για αιώνες τον ιδιοκτήτη τους για να τα αξιοποιήσει.
Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι μία επίσκεψη σε μουσείο είναι πολλαπλά χρήσιμη. Αυτοί μάλιστα που θα ωφεληθούν περισσότερο είναι οι μαθητές. Θα έχουν την ευκαιρία να περιεργασθούν ιδίοις όμμασιν όλα αυτά που τους γίνονται γνωστά μέσω των εγχειριδίων, και θα κατανοήσουν ότι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας δεν έζησαν σε έναν κόσμο που κινούνταν στη σφαίρα του φαντασιακού, αλλά σε μία κοινωνία που είχε ανάγκες και ενδιαφέροντα όπως και η σημερινή.
Βέβαια είναι σημαντικό να τονιστεί ότι μία μορφωτική επίσκεψη απαιτεί και την κατάλληλη προετοιμασία. Εδώ βεβαίως σημαντικός είναι ο ρόλος των παιδαγωγών, των δασκάλων δηλαδή των παιδιών, που θα τα συνοδέψουν. Θα πρέπει να τα προετοιμάσουν κατάλληλα, να φροντίσουν να γνωρίζουν πως θα κινηθούν στους χώρους του μουσείου, να έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις για να αντιληφθούν τη δομή που  έχει η έκθεση. Ταυτόχρονα θα επωμιστούν και το ρόλο να ερμηνεύσουν τα εκθέματα, ώστε να γνωρίσουν οι μαθητές τη σημασία τους και τον πολιτιστικό τους ρόλο. Κάτω λοιπόν από αυτό το πρίσμα γίνεται αντιληπτός ο παιδαγωγικός/επιστημονικός ρόλος των συνοδών.
Εννοείται ότι μία μορφωτική επίσκεψη μπορεί να γίνει και σε άλλους χώρους. Για παράδειγμα θα παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον η επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους στους οποίους βρέθηκαν τα αντικείμενα του μουσείου. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι τόποι που συνδέονται με μεγάλα ιστορικά γεγονότα έχουν μία ειδική φόρτιση που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Τέλος, σήμερα με την ανάπτυξη της βιομηχανικής αρχαιολογίας (που έχει ως πεδίο έρευνάς της τους βιομηχανικούς χώρους του 19ου και του 20ου αι.), της ενάλιας αρχαιολογίας (που εξετάζει τα υπολείμματα των ναυαγίων του αρχαίου κόσμου) κοκ. θα ήταν πολύ σημαντική και ωφέλιμη η επίσκεψη σε χώρους που φυλάσσονται τα σχετικά ευρήματα.
Οι μορφωτικές επισκέψεις λοιπόν αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της προσπάθειας για καλύτερη μόρφωση της νέας γενιάς. Είναι το μέρος που συμπληρώνει τις θεωρητικές γνώσεις, και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την κατανόηση εποχών και νοοτροπιών. Είναι δηλαδή απαραίτητες και πολλαπλά ωφέλιμες, αρκεί να γίνεται η σωστή αξιοποίησή τους.

ΝΠ



Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Μαζί με τις ευχές για ένα δημιουργικό 2017 δημοσιεύουμε ένα παλαιότερο άρθρο μας, που αποτελεί και  ανασκόπηση θέσεων -μέρες που είναι. Ταυτόχρονα το θεωρούμε και ως ευκαιρία για  σκέψεις σχετικές με το ρόλο των Θρησκευτικών σε ένα σχολείο που αλλάζει.
ΝΠ



Είναι ανεπίτρεπτο να θεωρείται το θρησκευτικό μάθημα απυρόβλητο από τις εξελίξεις ή ξεκομμένο από την υπόλοιπη σημερινή πραγματικότητα . Είναι ενταγμένο οργανικά σε αυτή, αυτή θα πρέπει να αποτελεί το σημείο αναφοράς του, ενώ ο σκοπός του θα πρέπει να συναρτάται από τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Σε αντίθετη περίπτωση θα δικαιώνει κάποιους που το θέλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και όχι στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων μας.

Επομένως ο λόγος για τα Θρησκευτικά θα πρέπει να λάβει αρχικά υπόψη του τα χαρακτηριστικά τα οποία διακρίνουν τη σύγχρονη κοινωνία για να μπορέσει να βοηθήσει το μάθημα –και τους εκπαιδευτικούς που το διδάσκουν- και να αναδείξουν την αναγκαιότητά της ύπαρξής του σε ένα σύγχρονο σχολικό πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει πως όλοι πρέπει να κατανοήσουν πως η πολυπολιτισμικότητα η εκκοσμίκευση, και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων, που αποτελούν χαρακτηριστικά της σύγχρονης κοινωνίας, το οδηγούν αναγκαστικά, αν διατηρήσει μία απολογητική-κατηχητική μορφή, στο περιθώριο και στην απομόνωση, μιας και το περιεχόμενο του δε θα συμβαδίζει με αυτά τα τρία μεγέθη. Άρα ο προβληματισμός γύρω από αυτό, για να είναι γόνιμος, θα πρέπει να αφορά μία εκ νέου οριοθέτηση των σκοπών των Θρησκευτικών, για να μπορέσει να είναι σύστοιχο με τη σημερινή πραγματικότητα και να θεωρηθεί έτσι απαραίτητο να διδάσκεται στη νεολαία, που ζει και κινείται σε ρυθμούς του τώρα. Κάτω λοιπόν από αυτή την προοπτική, είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό από όλους ότι δεν πρέπει να αντιπαρέλθουν την πραγματικότητα και να εφησυχάσουν ή να χρησιμοποιήσουν ακατάλληλα δεδομένα για την ερμηνεία της. Να τονιστεί πως πλέον ακατάλληλο, είναι η παραδοσιαρχία και οι παρενέργειες που προκύπτουν από αυτή, όταν χρησιμοποιείται ως εργαλείο ερμηνείας, διεκδικώντας μάλιστα και τη θέση της γνήσιας παράδοσης.

Πάντως από τη μελέτη του παρελθόντος