ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Karl Barth "Η Προς Ρωμαίους επιστολή". Ένα σπουδαίο βιβλίο από έναν μεγάλο θεολόγο

Barth


Karl Karl Barth Briefmarke.jpg

Barth, Η προς Ρωμαίους επιστολή, (μτφρ. Γιώργος Βλαντής), εκδόσεις Άρτος Ζωής, Αθήνα 2015


ΑΝ ΕΧΩ ΕΝΑ "ΣΥΣΤΗΜΑ", τότε αυτό συνίσταται στο ότι διατηρώ κατά το δυνατόν επίμονα προ οφθαλμών αυτό που ο Κίρκεγκωρ αποκάλεσε "άπειρη
ποιοτική διαφορά" χρόνου και αιωνιότητας, με τη θετική και την αρνητική της σημασία. "Ο Θεός βρίσκεται στον ουρανό και εσύ στη γη". Η σχέση αυτού του Θεού προς αυτόν τον άνθρωπο, η σχέση αυτού του ανθρώπου προς αυτόν τον Θεό είναι για μένα το θέμα της Βίβλου και η σύνοψη της φιλοσοφίας εν ταυτώ. Στο σταυροδρόμι αυτό η Βίβλος βλέπει τον Ιησού Χριστό.
Προσεγγίζοντας τώρα ένα κείμενο όπως η Προς Ρωμαίους επιστολή, ασχολούμαι με αυτό υπό την προσωρινή προϋπόθεση ότι η εξίσου λιτή όσο και απροσμέτρητη σημασία αυτής της σχέσης θα πρέπει να ήταν για τον Παύλο, καθώς οικοδομούσε τις έννοιές του, προ οφθαλμών, και μάλιστα με την ίδια τουλάχιστον οξύτητα που παρουσιάζεται και μπροστά μου, καθώς τώρα καταπιάνομαι με τον προσεκτικό αναστοχασμό πάνω στις έννοιες του.
Το να προϋποθέτω προσωρινά ότι ο Παύλος στην Προς Ρωμαίους επιστολή μίλησε όντως για τον Ιησού Χριστό και όχι για κάτι άλλο είναι κατ' αρχήν μια παραδοχή τόσο καλή ή τόσο κακή όσο οποιαδήποτε άλλη από τις προσωρινές παραδοχές των ιστορικών. Αν με ρωτούσε βέβαια κανείς για ποιο λόγο προσεγγίζω την Προς Ρωμαίους επιστολή με αυτήν ακριβώς την παραδοχή, θα απαντούσα αντερωτώντας: θα μπορούσε ένας σοβαρός άνθρωπος να προσεγγίσει ένα κείμενο που εκ των προτέρων δεν είναι ανάξιο κάθε σεβασμού με μια άλλη παραδοχή από το να δεχτεί ότι ο Θεός είναι Θεός;
Και αν επέμενε κανείς να παραπονιέται για το πόση βία ασκώ στον Παύλο με αυτή την παραδοχή, τότε θα έπρεπε να διατυπώσω το αντίθετο παράπονο, ότι δηλαδή άσκηση βίας στον Παύλο είναι τούτο: όταν κανείς τον κάνει να μιλάει κατ' επίφασιν για τον Ιησού Χριστό, αλλά στην πραγματικότητα τον παρουσιάζει να ομιλεί για ένα ανθρωποσοφικό χάος από απόλυτες σχετικότητες και σχετικές απολυτότητες. Για το χάος αυτό ο Παύλος σε όλες του τις Επιστολές επιφυλάσσει μόνο εκφράσεις βαθύτατης απέχθειας. (KARL BARTH, από την πρόλογο της δεύτερης έκδοσης)

Περιεχόμενα

Πρόλογος στην πρώτη έκδοση
Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση
Πρόλογος στην τρίτη έκδοση
Πρόλογος στην τέταρτη έκδοση
Πρόλογος στην πέμπτη έκδοση
Πρόλογος στην έκτη έκδοση

Εισαγωγή
Ο συντάκτης της επιστολής προς τους αναγνώστες
Προσωπικά ζητήματα
Το θέμα
Η νύχτα
Η αιτία της
Η δράση της
Η δικαιοσύνη των ανθρώπων
Ο κριτής
Η κρίση
Η δικαιοσύνη του Θεού
Ο νόμος
Ιησούς
Δια μόνης της πίστεως
Η φωνή της ιστορίας
Η πίστη είναι θαύμα
Η πίστη είναι αφετηρία
Η πίστη είναι δημιουργία
Για την ωφέλεια της ιστορίας
Η ημέρα ήγγικεν
Ο καινός άνθρωπος
Ο καινούργιος κόσμος
Η χάρη
Η δύναμη της ανάστασης
Η δύναμη της υπακοής
Η ελευθερία
Το όριο της θρησκείας
Το νόημα της θρησκείας
Η πραγματικότητα της θρησκείας
Το πνεύμα
Η απόφαση
Η αλήθεια
Η αγάπη
Η δοκιμασία της εκκλησίας
Αλληλεγγύη
Ο θεός του Ιακώβ
Ο θεός του Ησαύ
Η ενοχή της Εκκλησίας
Η κρίση της γνώσης
Το φως εν τη σκοτία
Η ελπίδα της Εκκλησίας
Η ενότητα του Θεού
Ένας λόγος προς τους εκτός
Ο στόχος
Η μεγάλη ταραχή
Το πρόβλημα της ηθικής
Η προϋπόθεση
Θετικές δυνατότητες
Αρνητικές δυνατότητες
Η μεγάλη αρνητική δυνατότητα
Η μεγάλη θετική δυνατότητα
Η κρίση της απόπειρας ελεύθερης ζωής
Ο Απόστολος και η κοινότητα
Επίμετρο
Ευρετήριο

Για το μεγάλο θεολόγο της "διαλεκτικής θεολογίας" βλ  στη wikipedia πατώντας εδώ

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Αλέξανδρος Μωραϊτίδης ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ (1891)

Αποτέλεσμα εικόνας για snowΈνα Αποτέλεσμα εικόνας για snowαφήγημα ενός άλλου μεγάλου Σκιαθίτη συγγραφέα. Ιδανικό για τις μέρες των Χριστουγέννων (για να θυμηθούμε τις χαρές του χειμώνα)

                                                             Αλέξανδρος Μωραϊτίδης
 ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ (1891)




Όταν εξημέρωσε, το χωρίον ευρέθη κουκουλωμένον από άσπρο-άσπρο χιόνι. Και δεν ήτο ολίγον το λευκόν του χειμώνος προϊόν. Είχεν, αν αγαπάτε, τριών σπιθαμών πάχος, αρκετόν ώστε να βυθίζωνται οι πόδες των διαβατών μέχρι του γόνατος, και να διακοπή η συγκοινωνία των γυναικών μετά των φούρνων και των κήπων, των μόνον οδοιπορικών γραμμών, αίτινες εις τα χωρία διατελούσιν υπό την αποκλειστικήν χρήσιν των γυναικών.

Οδοί και στενωποί.....

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

"τον επί θρόνου καθήμενον ωχρόν Παραβάτην..."

Αποτέλεσμα εικόνας για πελιδνός ο παράφρων τύραννοςΟι "Θεολόγοι του μαυροπίνακα" σε παλιότερη ανάρτηση έχουν δημοσιεύσει το αριστούργημα του μεγάλου Παπαδιαμάντη " Στο Χριστό στο Κάστρο". Αναδημοσιεύεται εδώ το απόσπασμα που περιγράφει το Ναό της Γεννήσεως στη Σκιάθο. Μία μοναδική καταγραφή!

Ο ναός της Χριστού Γεννήσεως ήτο η παλαιά μητρόπολις του φρουρίου. Ο ναΐσκος, προ εκατονταετηρίδων κτισθείς, ίστατο ακόμη ευπρεπής και δχί πολύ εφθαρμένος. Ο παπα-Φραγκούλης και η συνοδεία του φθασαντες εισηλθον τέλος εις τον ναόν του Χριστού, και η καρδία των ησθανθη θάλπος και γλυκύτητα άφατον. Ο ιερεύς εψιθυρισε μετ ενδομύχου συγκινήσεως το «Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου», κι η θειά το Μαλαμώ, αφού ήλλαξε την φ στάνα της την βρεγμενην κι εφόρεσεν άλλην, στεγνήν, και το γ νάκι της το καλό, τα οποία ευτυχώς ειχεν εις αβασταγήν καλώς φυλαγμένα υπό την πρώραν της βάρκας, έδεσε μέγα σάρωθρον εκ στοιβών και χαμόκλαδων και ηρχισε να σαρώνη το έδαφος του ναού, ενώ αι γυναίκες αι άλλαι ήναπταν επιμελώς τα κανδηλια, και ήναψαν μέγα πλήθος κηρίων εις δυο μανουάλια, και παρεσκεύασαν μεγάλην πυράν με ξηρά ξύλα και κλάδους εις το προαύλιον του ναού, όπου εσχηματίζετο μακρόν στένωμα παράλληλον του μεσημβρινού τοίχου, κλειόμενον υπό σωζόμενου ορθού τοιχίου γείτονος οικοδομής, κι εγέμισαν άνθρακας το μέγα πύραυνον, το σωζόμενον εντός του Ιερού Βήματος, και έθεσαν το πύραυνον εν τώ μέσω του ναού, ρίψασαι άφθονον λίβανον εις τους άνθρακας. Και ωσφράνθη Κύριος ο Θεός οσμήν ευωδίας.  Έλαμψε δε τότε ο ναός όλος, και ήστραψεν επάνω εις τον θόλον ο Παντοκράτωρ με την μεγάλην κι επιβλητικήν μορφήν, και ηκτινοβόλησε το επίχρυσον και λεπτουργημενον με μυρίας γλυφάς τέμπλον, με τάς περικαλλείς της αρίστης Βυζαντινής τέχνης εικόνας του, με την μεγάλην εικόνα της Γεννήσεως, όπου «Παρθένος καθέζεται τα Χερουβείμ μιμουμένη», όπου θεσπεσίως μαρμαίρουσιν αι μορφαί του Θείου Βρέφους και της αμώμου Λεχούς, όπου ζωνταναι παρίστανται αι όψεις των αγγέλων, των μάγων και των ποιμένων, όπου νομίζει τις ότι στιλβει ο χρυσός, ευωδιάζει ο λίβανος και βαλσαμώνει η σμύρνα, και όπου, ως εάν η γραφική ελαλει, φαντάζεται τις επί μίαν στιγμήν ότι ακούει το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ»! Εν τώ μέσω δε κρεμαται ο μέγας ορειχάλκινος και πολυκλαδος πολυέλεος, και ολόγυρα ο κρεμαστός χορός, με τάς εικόνας των Προφητών και Αποστόλων, υφ ον ετελούντο το πάλαι οι σεμνοί γάμοι των χριστιανών ανδρογύνων. Και ολόγυρα αι μορφαί των Μαρτύρων, Οσιων και Ομολογητών. Ίστανται επί των τοίχων ηρεμούντες, απαθείς, οποίοι εν τώ Παραδείσω, ευθύ και κατά πρόσωπον βλέποντες, ως βλέπουσι καθαρώς την Αγίαν Τριάδα. Μόνος ο Άγιος Μερκούριος, με την βαρείαν περικεφαλαίαν του, με τον θώρακα, τάς περικνημίδας και την ασπίδα, φαίνεται ολίγόν τι εγκαρσίως βλέπων και κινούμενος και ορών, εις τα δεξιά του ναού, εκεί όπου διατρυπά με το δόρυ του τον επί θρόνου καθήμενον ωχρόν Παραβάτην. Πελιδνός ο παράφρων τύραννος, με το βλέμμα σβήνον, με το στήθος αιμάσσον, μάτην προσπαθεί ν αποσπάση από το στέρνον του τον οξύν σίδηρον, και εξεμεί μετά της τελευταίας βλασφημίας και την μιαράν ψυχήν του. Γείτων της τρομακτικής ταύτης σκηνής παρίσταται γλυκεία και συμπαθεστάτη εικών, ο Άγιος Κήρυκος, τριετίζον παιδιον, κρατούμενον εκ της χειρός υπό της μητρός του, της Άγιας Ιουλιττης. Δία δώρων και θυσιών εζητει ο διώκτης Αλέξανδρος να ελκύση το παιδιον, και διά του παιδιού την μητέρα. Αλλ ο παίς, καλών την μητέρα του και υποψελλίζων του Χριστού το όνομα, έπτυσε τον τύραννον κατά πρόσωπον, και εκείνος εξαγριωθείς εκρήμνισε το παιδίον από της μαρμαρίνης κλίμακος, όπου συνέτριψε το τρυφερόν και διά στεφάνους πλασθέν κρανίον. Και εις την χηβαδα του Ιερού Βήματος, υψηλά, εφαινετο στεφανουμενη υπό αγγέλων η των Ουρανών Πλατυτέρα. Και κατωτερω, περί το θυσιαστήριον, ίσταντο, άρρητον.σεμνότητα αποπνεουσαι, αι μορφαι των μεγάλων Πατέρων, του Αδελφοθεου, του Βασιλείου, του Χρυσοστόμου και του Θεολόγου, και εφαινοντο ως να εχαιρον διότι εμελλον ν ακουσωσι και πάλιν τάς ευχας και τους ύμνους της Ευχαριστίας, ούς αυτοί εν Πνεύματι συνέθεσαν. Πέριξ δέ, και εντός και εκτός, εικονιζετο περιτεχνως όλον το Δωδεκαορτον και τα τάγματα των αγγέλων, και η βρεφοκτονία, και οι κόλποι του Αβραάμ και ο ληστής ο επί του σταυρού ομολογήσας. 

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Ταξιδιωτικές εντυπώσεις από το «Περιβόλι της Παναγίας»

           Αποτέλεσμα εικόνας για Άγιον Όρος     
ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΩΝΥΜΟΝ ΟΡΟΣ  
Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης  . - Καθηγητής  14ου  Γυμνασίου  Λάρισας

      (Ταξιδιωτικές  εντυπώσεις  από  το  «Περιβόλι  της  Παναγίας»,  γραμμένες   μετά  από  επιθυμία  εκλεκτού  συναδέλφου  και  συνοδοιπόρου)        

          Δεν  περίμενα  πως  θα  έφτανα  να  θεωρώ  τον  εαυτό  μου  τόσο  τυχερό  που  είμαι  άντρας  και  δε  με  αγγίζει  το  άβατον  του  Αγίου  Όρους.  Η  κρυφή  ζήλεια  της  γυναίκας  μου,  που  δεν  ήθελε  ν` ακούσει  όλες  τις  λεπτομέρειες  της  διήγησης,  με  έκανε  να  το  σκεφτώ.  Θεωρούσα  τη  δυνατότητα  της  επίσκεψης   σαν  κάτι  δεδομένο  μέχρι  πρόσφατα,  δεν  είχα  όμως  ποτέ  κερδίσει  κάτι  από  το  προνόμιο  αυτό.
          Τα  ταξίδια  σου  προσφέρουν  εμπειρίες,  καινούργιες  παραστάσεις,  σε  ξεκουράζουν  ψυχικά  και  σε  ανανεώνουν.  Πόσα  όμως  ταξίδια  στη  ζωή  μας  θα  πάρουν  το  κεφάλι  μας  να  το  στρίψουν  αλλού  για  να  δούμε  τη  ζωή  διαφορετικά;  Ούτε  στα  κανάλια  της  Βενετίας  και  της  Αγίας  Πετρούπολης,  ούτε  στο  ηλιοβασίλεμα  στη  Σαχάρα,  ούτε  στο  πρώτο  25ημερο  ταξίδι  στα  22  μου  στην  Ιβηρική  δεν  είχα  ταξιδέψει  τόσο  μακριά  μέσα  μου,  όσο  σ`  αυτό,  μόλις  απέναντι  από  τη   Σάρτη.  Μόνη  συγκρίσιμη  εμπειρία  είναι  το  επικό  ταξίδι  στο  Μεξικό,  στα  29  μου,  για  ένα  μήνα,  με  αφάνταστες  περιπέτειες,  οργανωμένο  σε  μια  εποχή  πριν  το  διαδίκτυο. Είμαστε  μεγάλοι  πια  για  να  ενθουσιαζόμαστε,  μεγάλοι  και  για  να  ξέρουμε  τι  θεωρούμε  σημαντικό.
          Η  πρώτη  ευτυχής  συγκυρία  στο  μόλις  δυόμιση  ημερών  ταξίδι  ήταν  η  παρέα  μου.  Με  μια  ασύνδετη  ή  ανοργάνωτη  ομάδα  θα  ήταν  ένα  εντελώς  διαφορετικό  ταξίδι.  Η  άλλη  συγκυρία  ήταν  η  γνωριμία  με  το  Όρος  μέσω  της  Σιμωνόπετρας.  Μου  προκάλεσε  μια  αναδιάταξη,  μια  αυστηρή  ιεράρχηση  αξιών  ως  προς  το  τι  μπορεί  να  μου  προσφέρει  το  Άγιο  Όρος.
          Θα  μπορούσα  να  περάσω  τη  μέρα  μου  εκεί  φωτογραφίζοντας ,  μαγεμένος  από  την  ομορφιά  του  τοπίου.  Μου  ξύπνησε  μέσα  μου  ξεχασμένες  αρτίστικες   επιθυμίες,  είχα  χρόνια  να  νοιώσω  τέτοια  αγάπη  για  το  φωτογραφικό  θέμα.  Ευτυχώς  δεν  είχα  τη  Minolta  και  τον  τηλεφακό,  ευτυχώς  ήταν  μόνο  για  μια  μέρα,  ευτυχώς  υπήρχαν  πιο  σπουδαία  κι  απ` αυτό.  Απ`  την  άλλη, ως  εκπαιδευτικός  θεολόγος  απέφυγα  να  προσανατολιστώ  στη  συλλογή  υλικού  και  εμπειριών  για  αξιοποίηση  στην  τάξη.  Φυσικά  και  υπάρχουν  πολλές,  όταν  όμως  πας  με  αυτό  το  σκοπό,  δε  ζεις  τη  στιγμή.  Περιορίζεις  τους  ορίζοντές  σου.  Γι  αυτό  και  δεν  ήθελα  παραεκκλησιαστικά  κυκλώματα.  Προτιμώ  που  προσκύνησα  την  Παναγία  την  Οδηγήτρια  χωρίς  να  `μαι  σίγουρος  πως  ήταν  αυτή  και  το  ξεκαθάρισα  αργότερα,  που   στο  Πρωτάτο  και  το  παλιό  καθολικό  στην  Ξενοφώντος  εκστασιάστηκα  με  τις  τοιχογραφίες  αλλά  δε  συμπεριφέρθηκα  ως  επισκέπτης  μουσείου,  που  δεν  άκουσα  τη   χορωδία  της  Σιμωνόπετρας  από  πριν  στο  youtube  αλλά  πήγα  σαν  άγραφο  χαρτί.  Συγκεκριμένες  επιλογές  στη  Σιμωνόπετρα ,  όπως   η  διήγηση  του  πατέρα  Αθανασίου  για  την  ιστορία  της  μονής  ή  τα  λόγια  του  πατέρα  Ιωαννίκιου  πριν  φύγουμε , η  απουσία  έκθεσης  ή  ο  λιτός  διάκοσμος, με  ενθουσίασαν.
         Η  ομορφιά  όμως  κρύβεται  σε  απλές  στιγμές,  όπως  στην  τράπεζα. Την  ώρα  που  έτρωγα,   δεν  αναρωτήθηκα  γιατί  το  φαγητό  ήταν  τόσο  νόστιμο.  Αν  ήταν  η  πείνα,  η  παράδοση  συνταγών  αιώνων,  η  αγάπη  στην  προετοιμασία  του,  τα  αγνά  υλικά,  η  ευλογία  ή  όλα  μαζί.  Απλά  το  απόλαυσα  μαζί  με  το  τελετουργικό.  Η  κοινότητα  διευρυνόταν   από  τα  πρόσωπα  στις  τοιχογραφίες  κι  αν  αυτό  ακούγεται  υπερβολικό  ή  μακάβριο  (να  σε  συντροφεύουν  οι  νεκροί) , αμέσως  μετά  το  δείπνο  ακολούθησε  η  προσκύνηση  των  λειψάνων.  Δεν  είχα  προλάβει  καν  να  φάω  τα  βερίκοκα  (τα  έκρυβα  στη  χούφτα  μου)  και  τα  χείλη  μου  ασπαζόταν  το  αριστερό  χέρι  της  Μαρίας  της  Μαγδαληνής.  Ζωντανοί  και  κεκοιμημένοι  μαζί  στην  εκκλησία.  Αντί  για  μουσική  (όπως  σε  ταβέρνα  ή  εστιατόριο) , διαβαζόταν  από  μοναχό  το  γεροντικό  την  ώρα  του  δείπνου.  Η  υπόκλιση  των  μαγείρων  μοναχών   ως  ταπείνωση  για  την  περίπτωση  που  δε  σε  ευχαρίστησαν,  είναι  ιδιαίτερη  στιγμή.  Δε  μετράει  τι  γνώριζα  θεωρητικά . Το  βίωμα  καταλύει  κάθε  θεωρητική  προσέγγιση.  Όταν  πρωτοάκουσα  στα  ηχεία  του  υπολογιστή  μου  τη  χορωδία  της  Σιμωνόπετρας, μετά  το  ταξίδι,  νόμιζα  πως  είναι  άλλοι  μοναχοί.  Δεν  αναρωτήθηκα  αν  σ`  αυτή  τη  διαφορά  μετρούσε  η  επιβλητική  παρουσία  των  ψιλόλιγνων  ρασοφόρων,  το  ημίφως, η  πλήρης  απουσία  ηχορύπανσης  (αν  και  στον  εσπερινό  ακουγόταν  εργάτες  απ`  έξω)  ή  η  φυσική  λειτουργία  της  υμνογραφίας  και  της  μουσικής - προς  δόξαν  Θεού - απλά  το  έζησα  και  δε  μπορώ  να  το  ξεχάσω.
          Οι  εκπλήξεις  στη  δύναμη  των  βιωμάτων  συνεχίστηκαν  και  μετά  το  σοκ  της  Σιμωνόπετρας.  Ένας  πρωινός  καφές  στο  ξύλινο  μπαλκόνι,  με  το  γάτο  κουλουριασμένο  στη  γωνιά  και  την  ηρεμία  του  γέροντα  Σεραφείμ,  ήταν  αρκετός  για  να  σβήσω  την  εικόνα  του  προηγούμενου  μεσημεριού  με  το  χοντρό  μοναχό  στο  φουσκωτό  και  τη  βαλίτσα  στο  χέρι.  Αν  έμενα  στο  άσχημο, θα  έχανα  την  ομορφιά  της  απλότητας.  Η  κουβέντα  στο  κιόσκι  ανάμεσα  στο  γέροντα  Σεραφείμ  και  το  Γιάννη  για  μια  Λάρισα  των  παιδικών  τους  χρόνων  θα  μπορούσε  να  μοιάζει  με  θλιβερή  νοσταλγία  στο  γλυκό  φως  του  ηλιοβασιλέματος,  που  παραπέμπει  από  το  τέλος  της  μέρας,  στο  τέλος  της  ζωής.  Προηγουμένως  είχα  φάει  για  πρώτη  φορά  κόλλυβα, που  στη  Λάρισα  δε  δοκιμάζω  ποτέ - όπως  τα  φτιάχνουν  σα  λάσπη - και  μου  άρεσαν  πολύ. Φαντάστηκα  το  Σεραφείμ  στο  κοιμητήριο,  έτσι  όπως  μιλούσαν  για  εκείνον  το  μοναχό  και  την  παρατήρηση  που  είχε  κάνει  στο  Γιάννη  για  το  τσιγάρο  και  που  τώρα  δε  ζει  πια.  Η  κουβέντα  για  τα  παιδικά  χρόνια,  σε  μια  Λάρισα  που  δεν  υπάρχει  πια, μου  θύμισε  τις  διηγήσεις  των  παππούδων  και  συγγενών  μου  για  την  Αδριανούπολη  και  τις  χαμένες  πατρίδες.  Η  διαφορά  βρίσκεται  σε  μια  άλλη  αντίληψη  του  χρόνου.  Στο  Όρος  δε  λυπάσαι  για  το  χρόνο  που  έφυγε. Ζεις  το  παρόν,  όπως  τα  παιδιά. Γιατί  «αν  δε  γίνετε  σαν  τα  παιδιά, δε  θα κληρονομήσετε  τη  Βασιλεία». Δε  θλίβεσαι  γι  αυτό  που  χάθηκε,  γιατί  δε  χάνεται  τίποτα.  Είναι  όλα  παρόντα.  Κι  αυτό  από  μόνο  του  αρκεί  για  να  τοποθετήσει  το  ταξίδι  εκεί  που  του  αξίζει.
          Όταν  δεν  περιμένεις,  η  έκπληξη  έρχεται  ωραία.  Στον  εσπερινό  στην  Ξενοφώντος  μου  φάνηκε  τόσο  ρηχή  η  φωνή  του  ψάλτη  που  «φώναζε»  κι  έτσι  σκέφτηκα  πως  δε  θα  ξαναζήσω  την  εμπειρία  της  Σιμωνόπετρας.  Και  μόλις  το  αποδέχτηκα,  την  άλλη  μέρα  άκουσα  τον  ηγούμενο  Αλέξιο  και  έμεινα  «στήλη  άλατος». Στο  ρώσικο  μοναστήρι  που  περίμενα  πολλά,  εισέπραξα  λιγότερα,  αν  και  άξιζε  σαν  εμπειρία.  Στη  σκήτη  του  Αγίου  Ανδρέα,  που  δεν  περίμενα  κάτι,  έμεινα  με  το  στόμα  ανοιχτό.
          Η  επαφή  με  τη  φύση  είναι  μια  παράμετρος  σημαντική  μεν,  αλλά  μοιάζει  περισσότερο  με  μια  πρόγευση  για  μελλοντικές  απολαύσεις. Το  περπάτημα  μιας  ώρας  για  τον  Άγιο  Παντελεήμονα , η  εμπειρία  του  αγροτικού  και  τα  mini  bus, όλα  αφήνουν  τη  φαντασία  μου  να  καλπάζει, με  βάδισμα  για περισσότερη  ώρα , ειδικά  στο  μεσαίο  κομμάτι  της  χερσονήσου, χαμένοι  στο  δάσος,  χωρίς  θέα  στη  θάλασσα.
          Ένα  ταξίδι  είναι  μοναδικό,  όταν  δεν  πρόκειται  να  επαναληφθεί.  Δεν  πρόκειται  να  επαναληφθεί  ακριβώς  το  ίδιο,  ακόμη  κι  αν  βρεθώ  πάλι  στο  Όρος.  Η  προσμονή  της  επόμενης  φοράς  ήδη  με  γαληνεύει. Υποψιάζομαι  για  πολλές  φορές  και  πολλά  ταξίδια  στο  μέλλον . 
                               

          Με  αφορμή  όσα  γράφτηκαν  από  το  συνοδοιπόρο  Κώστα  Μιχαηλίδη  σχετικά  με  την  επίσκεψη – προσκύνημα  στο  Άγιο  Όρος,  έχω  να  επισημάνω  τα  εξής:
          Έχω  διαβάσει  μερικές  δεκάδες  βιβλία  ταξιδιωτικά – περιηγητικά.  Όμως  όσα  γράφτηκαν  από  τον  Κώστα,  είναι  από  τα  πιο  εντυπωσιακά,  διότι  χωρίς  να  είναι  εμφανές,  έχουν  τα  στοιχεία  τα  απαραίτητα – ήτοι  παρατήρηση,  αφήγηση,  περιγραφή,  σχολιασμό,  συναίσθημα.
          Κατ`  αρχάς  παρατηρεί  ό,τι  βλέπει  με  μεγάλη  προσοχή.  Στη  συνέχεια  αφηγείται  με  κάθε  λεπτομέρεια  τα  γεγονότα.  Κατόπιν  περιγράφει  ό,τι  πέφτει  στην  αντίληψή  του  φωτογραφικά.  Ακολουθεί  ο  σχολιασμός  για  όσα  συμβαίνουν  γύρω  του – έμψυχα  και  άψυχα.  Τέλος  πλημμυρίζει  από  συναισθήματα  το  οδοιπορικό.
          Συγχαρητήρια  για  την  απόλαυση  την  οποία  αισθάνθηκα  διαβάζοντας – μελετώντας  τις  εντυπώσεις  του.
          Καλή  συνέχεια  και  στο  συνοδοιπορείν.

                Σαΐτης  Δ. - συνταξιούχος  καθηγητής  14ου  Γυμνασίου  Λάρισας

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Επιλογή και τοποθέτηση Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης



Αποτέλεσμα εικόνας για DirectorΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Στο Σχέδιο Νόμου
«ΒΟΣΚΗΣΙΜΕΣ ΓΑΙΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».

ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ





Άρθρο ….

Επιλογή και τοποθέτηση Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

1. Η περίπτωση γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«γ) Η συμβολή του υποψηφίου στο εκπαιδευτικό έργο, όπως προκύπτει από τις θέσεις στις οποίες έχει υπηρετήσει, καθώς και η προσωπικότητα και η γενική συγκρότηση του υποψηφίου που αποτιμώνται πρώτον στην περίπτωση των υποψηφίων Διευθυντών σχολικών μονάδων και Ε.Κ. κατά τη μυστική ψηφοφορία του συλλόγου διδασκόντων και δεύτερον στην περίπτωση των υποψηφίων υποδιευθυντών σχολικών μονάδων και Ε.Κ. και υποψηφίων υπευθύνων τομέων Ε.Κ. κατά τη μυστική ψηφοφορία του συλλόγου διδασκόντων. Τρίτον, στην περίπτωση των υποψηφίων Διευθυντών Εκπαίδευσης αποτιμώνται: α) κατά τη μυστική ψηφοφορία των Διευθυντών και υποδιευθυντών σχολικών μονάδων και Ε.Κ., των Προϊσταμένων νηπιαγωγείων και των Προϊσταμένων Δημοτικών σχολείων και β) κατά την προφορική συνέντευξη ενώπιον του αρμόδιου συμβουλίου επιλογής του άρθρου 16Α όπως προστίθεται με το παρόν».

2. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
« Το σύνολο των μονάδων για τους υποψηφίους Διευθυντές σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ανέρχεται σε 37, το σύνολο των μονάδων για τους υποψηφίους Διευθυντές σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ε.Κ. ανέρχεται σε 35, το σύνολο των μονάδων για τους υποψηφίους Διευθυντές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ανέρχεται σε 53 και το σύνολο των μονάδων για τους υποψηφίους Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ανέρχεται σε 51.»

3. Στο τέλος της περίπτωσης η΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο, ως εξής:
«Δεν μοριοδοτείται η γνώση ξένης γλώσσας, αν αυτή αποτέλεσε ειδικό προσόν διορισμού».

4. α) Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 14 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, διαγράφεται η φράση «12 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο».

β) Στο πρώτο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 14 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, μετά τη φράση «Για τους υποψηφίους Διευθυντές σχολικών μονάδων και Ε.Κ.:», προστίθεται η φράση «12 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο».

5. Η περίπτωση β΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 14 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Για τους υποψήφιους Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης: 27 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο.
Για τους υποψηφίους Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης η αποτίμηση γίνεται:

αα) Με μυστική ψηφοφορία των Διευθυντών σχολικών μονάδων και Ε.Κ., καθώς και των υποδιευθυντών σχολικών μονάδων και Ε.Κ. της οικείας βαθμίδας, με 12 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο.
Ειδικότερα, αναφορικά για τους υποψηφίους Διευθυντές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη διαδικασία ψηφοφορίας συμμετέχουν επιπλέον και το 30% των Προϊσταμένων νηπιαγωγείων, καθώς και το 30% των Προϊσταμένων Δημοτικών Σχολείων του οικείου ΠΥΣΠΕ, το οποίο ορίζεται με σειρά αρχαιότητας.

Ο αριθμός των μορίων που ο υποψήφιος λαμβάνει κατά τη μυστική ψηφοφορία υπολογίζεται ως ακολούθως: το ποσοστό των ψήφων που έλαβε επί του συνόλου των έγκυρων ψήφων ανάγεται σε ποσοστό επί των 12 μορίων που μπορεί να λάβει κατά ανώτατο όριο ο υποψήφιος.

Υποψήφιο στέλεχος το οποίο δε συγκεντρώνει κατά τη μυστική ψηφοφορία τουλάχιστον το 20% των έγκυρων ψήφων συμμετέχει στην περαιτέρω διαδικασία επιλογής, χωρίς να προσμετράται στη συνολική του μοριοδότηση το ανωτέρω ποσοστό επί των 12 μορίων.

Προκειμένου η ψηφοφορία να είναι έγκυρη απαιτείται αυξημένη συμμετοχή του σώματος των Διευθυντών σχολικών μονάδων και Προϊσταμένων νηπιαγωγείων του αντίστοιχου Π.Υ.Σ.Π.Ε. ή Π.Υ.Σ.Δ.Ε., και πιο συγκεκριμένα τουλάχιστον 65%. Αν δεν συμπληρωθεί το ποσοστό συμμετοχής του προηγούμενου εδαφίου, οι υποψήφιοι στη συγκεκριμένη Διεύθυνση Εκπαίδευσης συμμετέχουν στην περαιτέρω διαδικασία επιλογής, χωρίς να προσμετράται στη συνολική τους μοριοδότηση το ανωτέρω ποσοστό επί των 12 μορίων.

ββ) Με συνέντευξη των υποψηφίων από το αρμόδιο συμβούλιο επιλογής του άρθρου 16Α που προστίθεται με το παρόν, με 15 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο.

Για τη μοριοδότηση της συνέντευξης το αρμόδιο συμβούλιο επιλογής συνεκτιμά και τα παρακάτω στοι¬χεία: Τα στοιχεία που ο υποψήφιος αναφέρει στο βιογραφικό του σημείωμα, τα οποία αποδεικνύονται με τα απαραίτητα παραστατικά (αντίγραφα βεβαιώσεις κα) και τα οποία δεν έχουν μοριοδοτηθεί, όπως άλλες σπουδές, επιμόρφωση και μετεκπαίδευση, οργάνωση εκπαιδευτικών συνεδρίων, σεμιναρίων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή συμμετοχή σε αυτά με την ιδιότητα του εισηγητή, του μέλους της επιστημονικής ομάδας ή του επιμορφωτή, συγγραφικό και ερευνητικό έργο, πρωτοβουλίες σε σχέση με το εκπαιδευτικό έργο, υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εφαρμογή καινοτομιών, σχετική με την εκπαίδευση διοικητική ή καθοδηγητική εμπειρία, συμμετοχή σε συμβούλια, επιτροπές ή ομάδες εργασίας, κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, συμμετοχή σε όργανα διοίκησης επιστημονικών και εκπαιδευτικών οργανώσεων ή σε όργανα λαϊκής συμμετοχής και επίσημες διακρίσεις και αριστεία. Η εισαγωγική επιμόρφωση του υποψηφίου και οι δραστηριότητες (σεμινάρια, ημερίδες, επιμορφωτικές συναντήσεις κ.λ.π.) που αποτελούν υπηρεσιακές υποχρεώσεις δεν μοριοδοτούνται. Το συμβούλιο επιλογής δύναται να ζητήσει περαιτέρω στοιχεία και ιδίως πρακτικά συνεδριάσεων συλλογικών οργάνων.

Το συμβούλιο επιλογής δύναται με ομόφωνη και πλήρως αιτιολογημένη απόφαση να αποκλείσει από την περαιτέρω διαδικασία υποψήφιο που κατά τη διάρκεια της συνέντευξης διαπιστώνεται ότι δεν είναι κατάλληλος για την άσκηση των καθηκόντων του διευθυντή εκπαίδευσης.

Η συνέντευξη ενώπιον του συμβουλίου επιλογής μα¬γνητοφωνείται για να διασφαλίζεται η διαφάνεια. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται ο τρόπος τήρησης των πρακτικών και κάθε θέμα σχετικό με τη διαδικασία της συνέντευξης».

6. Μετά το άρθρο 16 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, προστίθεται άρθρο 16Α, ως ακολούθως:

«Άρθρο 16Α

Περιφερειακά συμβούλια επιλογής διευθυντών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

«1. Στην έδρα κάθε Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης συνιστάται συμβούλιο για την κατάρτιση των πινάκων επιλογής και την επιλογή των Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα συμβούλια αυτά είναι τα περιφερειακά συμβούλια επιλογής διευθυντών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

2. Τα κατά την προηγούμενη παράγραφο περιφερειακά συμβούλια επιλογής διευθυντών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πενταμελή και αποτελούνται από:

α) τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης, με τον αναπληρωτή του, ως Πρόεδρο,

β) ένα μέλος Διδακτικού – Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) Πανεπιστημίου με τον αναπληρωτή του που ανήκουν σε Τμήματα, οι απόφοιτοι των οποίων έχουν δικαίωμα διορισμού ή πρόσληψης στη δημόσια εκπαίδευση χωρίς την κατοχή πρόσθετης βεβαίωσης περί παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας.

γ) ένα Σχολικό Σύμβουλο Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της αντίστοιχης βαθμίδας με τον αναπληρωτή του,

δ) τους δύο αιρετούς εκπροσώπους των εκπαιδευτικών στα ανώτερα περιφερειακά υπηρεσιακά συμβούλια της αντίστοιχης βαθμίδας που αναπληρώνονται από τους νόμιμους αναπληρωτές τους.

3. Η συγκρότηση των συμβουλίων επιλογής της παρα¬γράφου 1 γίνεται με Απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με την απόφαση συγκρότησης ορίζεται και ο γραμματέας με τον αναπληρωτή του. Ως γραμματέας ορίζεται διοικητικός υπάλληλος της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης ή αποσπασμένος σε αυτήν εκπαιδευτικός.

Η θητεία του προέδρου, των μελών και του γραμμα¬τέα των συμβουλίων επιλογής αρχίζει με την συγκρότηση των συμβουλίων επιλογής και είναι διετής. Κατ’ εξαίρεση, κατά την πρώτη εφαρμογή των διατάξεων του νόμου αυτού, η θητεία του προέδρου, των μελών και του γραμμα¬τέα των συμβουλίων αυτών αρχίζει με την συγκρότηση των συμβουλίων επιλογής και λήγει την 31η .12.2016.

4. Ο αριθμός των μελών των συμβουλίων που ορίζο¬νται από κάθε φύλο ανέρχεται σε ποσοστό ίσο τουλά¬χιστον με το ένα τρίτο του συνόλου των μελών.

5. Κάθε μέλος συμβουλίου επιλογής, με εξαίρεση τον πρόεδρο, αναλαμβάνει τη μελέτη συγκεκριμένου αριθμού φακέλων υποψηφίων που του ανατίθενται από το συμβούλιο και προετοιμάζει σχετική τεκμηριωμένη εισήγηση για κάθε υποψήφιο. Η κατανομή των φακέλων των υποψηφίων στα μέλη του συμβουλίου γίνεται κατά τυχαίο τρόπο.

6. Μέλος συμβουλίου της παραγράφου 1 που είναι ταυτόχρονα υποψή¬φιος για οποιαδήποτε από τις προς πλήρωση θέσεις δεν συμμετέχει στις συνεδριάσεις του σε καμιά φάση της διαδικασίας κρίσης και επιλογής. Στην περίπτωση των αιρετών μελών, αν και το τακτικό και το αναπλη¬ρωματικό μέλος έχουν κώλυμα συμμετοχής, κατά τα ανωτέρω, αναπληρώνονται από τους επόμενους του ίδιου συνδυασμού στη σειρά εκλογής της περίπτωσης ι΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 31 του π.δ. 1/2003 (ΦΕΚ 1 Α΄)».

7. α) Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 18 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Οι υποψήφιοι για τις θέσεις Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα υποβάλλουν στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που έχουν οργανική θέση αίτηση και φάκελο υποψηφιότητας, στον οποίο εμπεριέχονται όλα τα απαραίτητα για την απόδειξη των τυπικών τους προσόντων δικαιολογητικά.»

β) Η περίπτωση β΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 18 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

« Οι υποψήφιοι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για τις θέσεις κατ’ ανώτατο αριθμό δύο Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της ίδιας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, εκ των οποίων η μία υποχρεωτικά είναι αυτή όπου υπηρετούν».

8. Το άρθρο 20 του ν.3848/2010 (Α΄71), όπως ισχύει, αντικαθίσταται εκ νέου, ως εξής:

« 1. Το αρμόδιο συμβούλιο επιλογής της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης του άρθρου 16Α καταρτίζει με αξιολογική σειρά, σύμφωνα με τα κριτήρια επιλογής του άρθρου 14, όπως αντικαθίσταται με το παρόν, και τις υποβληθείσες προτιμήσεις των υποψηφίων, πίνακες υποψηφίων Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι πίνακες αυτοί καταρτίζονται ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης.

2. Οι καταρτιζόμενοι πίνακες αναρτώνται στις οικείες περιφερειακές διευθύνσεις εκπαίδευσης. Οι υποψήφιοι μπορούν να υποβάλουν εγγράφως ένσταση κατά των ως άνω πινάκων εντός τριών ημερών από την ανάρτησή τους. Ύστερα από εξέταση των ενστάσεων αυτών από το ανωτέρω αρμόδιο συμβούλιο επιλογής της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και την ανασύνταξη των πινάκων, αυτοί υποβάλλονται στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων από τον οποίο κυρώνονται».

9. Στο άρθρο 24 του ν.3848/2010 (Α΄71), προστίθεται παράγραφοι 6 και 7, ως εξής:

«6. Οι εγγεγραμμένοι στους πίνακες επιλογής Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τοποθετούνται σε κενές και κενούμενες θέσεις με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ύστερα από πρόταση του αρμόδιου συμβουλίου επιλογής του άρθρου 16Α, κατά τη σειρά εγγραφής τους στους πίνακες επιλογής της οικείας διεύθυνσης εκπαίδευσης.

7. Αν δεν συμπλη¬ρωθούν οι κενές θέσεις και κενούμενες θέσεις διευθυντών εκπαίδευσης με τη διαδικασία της προηγούμενης παραγράφου, καλούνται, ύστερα από σχετική πρόσκληση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης, οι εγγεγραμμένοι στους πίνακες επιλογής άλλων διευθύνσεων εκπαίδευσης της ίδιας περιφερειακής διεύθυνσης που δεν έχουν τοποθετηθεί, να δηλώσουν ενδιαφέρον. Η τοποθέτηση των διευθυντών εκπαίδευσης γίνεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ύστερα από πρόταση του αρμόδιου συμβουλίου επιλογής του άρθρου 16 Α, το οποίο αξιολο¬γεί κατά σειρά τους εκπαιδευτικούς που έχουν υποβάλει αίτηση, με βάση τη μοριοδότηση στα κριτήρια επιλογής του άρθρου 14 όπως αντικαθίσταται με το παρόν στα οποία δεν συνυπολογίζονται τα μόρια του κριτηρίου της μυστικής ψηφοφορίας.

Αν ύστερα από την ολοκλήρωση της ανωτέρω διαδικασίας δεν συμπλη¬ρωθούν οι κενές θέσεις και κενούμενες θέσεις διευθυντών εκπαίδευσης, τότε η επιλογή γίνεται με επανάληψη της διαδικασίας. Μέχρις ότου ολοκληρωθεί η επανάληψη της διαδικασίας οι κενές και κενούμενες θέσεις πληρώνονται με απόφαση του αρμόδιου συμβουλίου επιλογής του άρθρου 16 Α».

10. Η θητεία των υπηρετούντων Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης λήγει με την τοποθέτηση των Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που θα επιλεγούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

11. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 16 του ν.3848/2010 καταργείται.

Πηγή: esos

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Η βιβλική αφήγηση για τους Πατριάρχες



Αποτέλεσμα εικόνας για biblical abrahamΗ βιβλική αφήγηση για τους Πατριάρχες δίνει την εντύπωση ότι κινείται μέσα στα πλαίσια μιας ταξιδιωτικής λογοτεχνίας[1]. Οι συνεχείς μετακινήσεις, (που αφορούν όλους τους Προπάτορες, όπως για παράδειγμα τον Αβραάμ που πηγαίνει στην Αίγυπτο, ή τον Ιακώβ που θέλει να ξεφύγει από τον διώκτη αδελφό του, ή τον Ιωσήφ, που είναι αναγκασμένος να ακολουθήσει τους δουλέμπορους, αφού έχει πουληθεί σαν δούλος, και να εγκαταλείψει έτσι την προγονική του εστία, χωρίς να το θέλει), αποτελούν κεντρικό ζήτημα των αφηγήσεων. Το σκηνικό τους είναι όλη σχεδόν η περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι Πατριάρχες λοιπόν δε φαίνεται να έχουν μόνιμη εγκατάσταση, στην οποία δε θα αισθάνονται ξένοι. Παρόλα αυτά, σιγά-σιγά ωριμάζει η ιδέα ότι η Χαναάν είναι η πατρίδα τους. Ειδικά στις παραδόσεις για τον Ιακώβ, αυτό φαίνεται να απασχολεί συνέχεια τον Πατριάρχη. Έτσι, αν και πλουτίζει κοντά στο Λάβαν, σκέπτεται πάντα το ταξίδι της επιστροφής[2], και ζητάει να τον θάψουν στο σπήλαιο Μαχπελά, στον τάφο που είχε αγοράσει ο Αβραάμ, το οποίο βρισκόταν απέναντι από τη Μαμβρή[3].
Οι παραδόσεις για τους Πατριάρχες περιλαμβάνουν, όπως έχει τονιστεί τις ιστορίες τεσσάρων γενεών ανθρώπων που είναι μέλη της ίδιας οικογένειας. Πρωταγωνιστές είναι ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και ο Ιωσήφ. Η κάθε επί μέρους αφήγηση μοιάζει να έχει διαφορετικό σκοπό. Αυτό που αναδεικνύουν όμως όλες, είναι η σχέση των Προπατόρων με το Θεό[4].
Η ιστορία του Αβραάμ[5] αρχίζει με την κλήση του από το Θεό. Προηγουμένως έχει παρατεθεί η γενεαλογία του, που προετοιμάζει, για την εξιστόρηση που πρόκειται να ακολουθήσει[6]. Η οικογένεια του Άβραμ (όπως ονομαζόταν αρχικά)[7]κατοικούσε στην Ουρ της Χαλδαίας. Ο Θεός του δίνει εντολή να εγκαταλείψει τη χώρα του, τους συγγενείς του, και το σπίτι του πατέρα του, και να πάει να κατοικήσει σε μία περιοχή, που αυτός θα του δείξει. Φεύγει, και ακολουθεί κατόπιν η κάθοδός του στην Αίγυπτο[8], η επιστροφή του στη Χαναάν[9], η διάσωση του ανιψιού του Λωτ και η ευλογία του Άβραμ από το Μελχισεδέκ[10], η Διαθήκη με το Θεό[11] και η γέννηση του Ισμαήλ[12].
Ακολουθεί η Διαθήκη της Περιτομής[13]. O Άβραμ θα ονομάζεται πλέον Αβραάμ (:πατέρας πλήθους εθνών). Στη συνέχεια ακολουθεί ο κύκλος των ιστοριών με κέντρο την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομμόρων[14] και η ιστορία της Σάρρας και του Αβιμέλεχ[15].
Ο Ισαάκ κάνει κατόπιν την εμφάνισή του στην πατριαρχική ιστορία. Μετά τη γέννησή του εκτοπίζει τον Ισμαήλ[16], ενώ συνάπτεται η συμφωνία Αβραάμ και Αβιμέλεχ[17]. O Θεός ζητάει τη θυσία του Ισαάκ[18], ακολουθεί η γενεαλογία της Ρεβέκκας[19], η αγορά του σπηλαίου Μαχπελά[20], και ο θάνατος με την ταφή της Σάρρας σε αυτό[21].
Στη συνέχεια, αρχίζει ο κύκλος του Ισαάκ. Η αφήγηση όμως φαίνεται να είναι ενταγμένη στον κύκλο των παραδόσεων για τον Αβραάμ και τον Ιακώβ, που αναδεικνύονται έτσι οι πρωταγωνιστές της πατριαρχικής ιστορίας. Έτσι, στο πλαίσιο των αφηγήσεων για τον Αβραάμ γίνεται λόγος για ο γάμο του Ισαάκ και της Ρεβέκκας[22],  και ακολουθεί  η διήγηση για το τέλος του Αβραάμ[23] και η απαρίθμηση των απογόνων του Ισμαήλ[24].
Αρχίζουν κατόπιν οι διηγήσεις για τον Ιακώβ (Γεν 25,19-35,29). Παρουσιάζεται αρχικά η πρώτη σύγκρουση μεταξύ του Ιακώβ και του Ησαύ[25], κατόπιν οι περιπέτειες του Ισαάκ με τους Φιλισταίους[26], η εξαπάτηση του Ισαάκ από τον Ιακώβ και τη Ρεβέκκα, η υφαρπαγή των πρωτοτοκίων και οι συνέπειες αυτής της πράξης[27], ενώ, στη συνέχεια, προβάλλεται το όνειρο του Ιακώβ στη Βαιθήλ[28].
O Ιακώβ φτάνει στο σπίτι του Λάβαν[29], νυμφεύεται τη Λεία και τη Ραχήλ[30], γεννιούνται οι γιοι του[31] , χωρίζει την περιουσία του από το Λάβαν, ενεργώντας έξυπνα[32], φεύγει από αυτόν[33], συναντάει και συμφιλιώνεται με τον Ησαύ[34]. Ακολουθεί η εκδίκηση για την ατίμωση της Δείνα[35], η επιστροφή του Ιακώβ στη Βαιθήλ , ο θάνατος της Ραχήλ και του Ισαάκ[36]. Οι περιγραφές για τον Ιακώβ τελειώνουν με την παρουσίαση της οικογένειας του Ησαύ[37].
Οι πατριαρχικές αφηγήσεις συνεχίζονται με την ιστορία του Ιωσήφ(37,2-50,26).  Πωλείται στους δουλέμπορους από τους αδελφούς του, που τον πηγαίνουν στην Αίγυπτο[38]. Ακολουθεί η εξιστόρηση της σχέσης του Ιούδα με την Ταμάρ[39], οι πρώτες  περιπέτειες του Ιωσήφ στην Αίγυπτο και ο εγκλεισμός του στη φυλακή[40], η ερμηνεία των ονείρων των φυλακισμένων[41], η αλλαγή της τύχης του Ιωσήφ[42], η πρώτη επίσκεψη των υπόλοιπων παιδιών του Ιακώβ στην Αίγυπτο[43], η δεύτερη επίσκεψη και η φανέρωση του Ιωσήφ[44], η κάθοδος όλης της οικογένειας στην Αίγυπτο[45], και οι τελευταίες ημέρες του Ιακώβ και του Ιωσήφ[46].
Η ιστορίες του Αβραάμ και του Ιακώβ έχουν ως κεντρικό τους σημείο τη συμφωνία με το Θεό. Η Διαθήκη και η εκπλήρωσή της απασχολούν τα σχετικά κεφάλαια, και όλα τα επεισόδια περιστρέφονται γύρω από αυτό το ζήτημα.
Η ιστορία του Ιωσήφ φαίνεται να μην είναι ενταγμένη στο παραπάνω σχήμα, που χαρακτηρίζει τις αφηγήσεις για τον Αβραάμ και τον Ιακώβ. Εντούτοις, και εδώ, κεντρικό στοιχείο  είναι το σχέδιο του Θεού, κομβικό σημείο του οποίου είναι η κάθοδος της οικογένειας του Ιακώβ στην Αίγυπτο. Το πρώτο μέλος της, λοιπόν, που εγκαταλείπει έστω και με τη βία τη Χαναάν, είναι ο Ιωσήφ, και τον ακολουθεί όλη η οικογένεια, με επικεφαλής τον προπάτορα Ιακώβ. Μάλιστα ανανεώνονται και πάλι οι υποσχέσεις του Θεού, που προτρέπει τον Ιακώβ να κατεβεί στην Αίγυπτο, και να μη φοβηθεί γι’ αυτό, αφού θα έρθει μαζί του, θα τον κάνει έθνος μεγάλο και θα τον φέρει πάλι πίσω[47].
Η παρουσία του Θεού λοιπόν, είναι συνεχής στις βιβλικές αφηγήσεις. Συμπαραστέκεται στους Προπάτορες και είναι συνεχώς δίπλα τους, μένοντας πιστός στη συμφωνία που κάνει μαζί τους.















[1] Βλ. και Brodie Th. 2001, σ. 209.
[2] Βλ. και την προτροπή του Θεού στον Ιακώβ: «Γύρνα στη χώρα των προγόνων σου, εκεί όπου γεννήθηκες , κι εγώ θα είμαι μαζί σου» (Γεν. 31,3).
[3] Γεν. 49, 29-32
[4] Βλ. και την παρατήρηση του von Rad  1972, σ. 164, όπου τονίζει πως οι πατριαρχικές αφηγήσεις είναι μία σύνθεση που έχει φτιαχτεί από πολλά ανεξάρτητα μεμονωμένα αφηγήματα.
[5] Ειδικά για τον Αβραάμ βλ. το κλασικό έργο του John Van Seters «Abraham in History and Tradition» (Setters J.v. 1975)
[6] Γεν. 11,27-12,9 (J και P). Να τονιστεί ότι παρατίθεται, στη συνέχεια  σε παρένθεση, και η πηγή από την οποία προέρχονται τα σχετικά χωρία. Ο χωρισμός ακολουθεί αυτόν του Gordon J. Wenham: Genesis, από το Dunn J. –Rogerson J. 2003, σ. 48-71.
[7] Άβραμ σημαίνει μεγάλος πατέρας, υψηλός, περάτης. Βλ. Lemche N. P. 1998, σ. 19
[8] Γεν. 12, 10-20 (J)
[9] Γεν. 13,1-18 (J,P)
[10] Γεν. 14,1-24 (pre-J?)
[11] Γεν. 15,1-21 (J [E])
[12] Γεν. 16, 1-16 (J/P)
[13] Γεν. 17,1-27 (P)
[14] Γεν. 18,1-19,38 (J)
[15] Γεν. 20,1-18 (E ή J?)
[16] Γεν. 21, 1-21 (J/E/P)
[17] Γεν. 21,22-34 (E/[J] )
[18] Γεν. 22,1-19 (J/E)
[19] Γεν. 22,20-24 (J)
[20] Γεν. 23, 1-20 (Ρ)
[21] Γεν. 23,1-20 (Ρ)
[22] Γεν. 24,1-67 (J)
[23] Γεν. 25,1-11 (J/P)
[24] Γεν. 25,12-18 (Ρ)
[25] Γεν. 19,34 (J,P,E?)
[26] Γεν. 26,1-33 (J)
[27] Γεν. 26,34-28,9 (J,P,E?)
[28] Γεν. 28,10-22 (J,E)
[29] Γεν. 29,1-14 (J)
[30] Γεν. 29,15-30 (J,P)
[31] Γεν. 29,31-30,24 (J,E)
[32] Γεν. 30,25-31,1 (J,E)
[33] Γεν. 31,2-32,2 (E,J,P)
[34] Γεν. 32,3-33,20 (J,E,P)
[35] Γεν. 34,1-31 (J,E/P?)
[36] Γεν. 35,1-29 (J,E,P)
[37] Γεν. 36,1-37,1 (P)
[38] Γεν. 37,2-36 (J,E,P)
[39] Γεν. 38,1-30 (J)
[40] Γεν. 39,1-20 (J)
[41] Γεν. 39,21-40,23 (E,J)
[42] Γεν. 41,1-57 (E, J?)
[43] Γεν. 42,1-38 (E,J)
[44] Γεν. 43,1-45,28 (J,E)
[45] Γεν. 46,1-47,31 (P,E,J)
[46] Γεν. 48,1-50,26 (J,E,P)
[47] Γεν. 46,2-4. Βλ. και von Rad 1972, σ. 439