Ανάρτηση στο biblicalarchaeology: Ο Κύλινδρος του Κύρου

Διαβάστε στην ηλεκτρονική έκδοση του biblicalarchaeology ανάρτηση με μεγάλο ενδιαφέρον για τον Κύλινδρο του Κύρου. Όπως είναι γνωστό περιέχει ένα γνωστό σωζόμενο κείμενο της Περσικής Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών (π. 550–332 π.Χ.), που θεωρείται ότι αναφέρεται στην επιστροφή στην πατρίδα των Ιουδαίων εξόριστων στη Βαβυλώνα και την ανοικοδόμηση του ναού της Ιερουσαλήμ.  Το γεγονός καταγράφεται  στο βιβλίο του Έσδρα.

Ανακαλύφτηκε κατά τις ανασκαφές στη Βαβυλώνα το 1879. Περιέχει 45 γραμμές σφηνοειδούς  κειμένου γραμμένου στην ακκαδική. Ο κύλινδρος πιθανολογείται ότι παραγγέλθηκε από τον Κύρο την εποχή της ανοικοδόμησης της Βαβυλώνας, μετά την κατάκτηση της περιοχής. Ξεκινά με έναν ιστορικό πρόλογο, που περιέχει αναφορές στην κακή διακυβέρνση του βασιλιά της Βαβυλώνας, Ναβονίδη (π. 556–539 π.Χ.).

Στη φωτό ο βασιλιάς των Περσών και των Μήδων Κύρος Β΄(600 π.Χ. - 4 Δεκεμβρίου 530 π.Χ.). Ανάγλυφο στο Ολυμπιακό πάρκο του Σίδνεϊ (Από το βιβλίο "Θέματα από την Αγία Γραφή" Α'  Εκκλησιαστικού Γυμνασίου)

15 Μαρτίου 44 πΧ. Οι " Ειδοί του Μαρτίου"

 

Ο ο οιωνοσκόπος Σπουρίννας είχε πει στον Καίσαρα να φυλάγεται από τις Ειδούς του Μαρτίου. Ο Καίσαρας όμως δεν τον ακούει και πηγαίνει στη Σύγκλητο. Τον χτυπούν. Όταν είδε και τον Βρούτο να ορμά εναντίον του, είπε στα Ελληνικά «Και συ, τέκνον Βρούτε;» Δέχτηκε 23 χτυπήματα και κατέρρευσε στη βάση του αγάλματος του Πομπηίου.

Στη φωτό νόμισμα του Βρούτου που εκδόθηκε σε ανάμνηση του γεγονότος

«ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ»! ΕΠΑΝΑΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΒΙΒΛΙΚΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

 

Το ζήτημα των σχέσεων της Αγίας Γραφής με τις φυσικές επιστήμες εξακολουθεί και σήμερα να είναι επίκαιρο και να απασχολεί τη σκέψη. Είναι γνωστό ότι στο παρελθόν οδήγησε σε παρεμβάσεις στο έργο της επιστημονικής έρευνας, αλλά και σε υποβάθμιση της συμβολής της Αγίας Γραφής στη συγκρότηση του δυτικού πολιτισμού, ενώ περιόρισε το ρόλο της θρησκείας στη ζωή του ανθρώπου.

Σήμερα περιθώρια για αντιπαραθέσεις δεν υπάρχουν πλέον και εκείνο που επείγει είναι η προσπάθεια για έναν έντιμο και ειλικρινή διάλογο μεταξύ τους. Προϋπόθεση είναι να γίνει κατανοητό πως το κεντρικό θέμα της Αγίας Γραφής είναι οι ενέργειες του Θεού και οι συντάκτες της χρησιμοποιούσαν τους συλλογισμούς και τις παραστάσεις του κόσμου τους, για να περιγράψουν τη σχέση του Θεού με την ανθρώπινη ιστορία.

Πυξίδα για το διάλογο πρέπει να είναι η στάση των βιβλικών συγγραφέων, που γνώριζαν τις αντιλήψεις της εποχής τους και τις χρησιμοποιούσαν για να αναπτύξουν το θεολογικό προβληματισμό τους. Σε αυτόν θα χρησιμοποιηθούν τα σύγχρονα πορίσματα των φυσικών επιστημών, τα οποία μπορούν να ανοίξουν νέους ορίζοντες στην έρευνα της Αγίας Γραφής, αφού θα γίνουν αφορμή να καταγραφούν ερωτήματα που απαιτούν νηφάλιες και εμπεριστατωμένες απαντήσεις και θα δημιουργήσουν προκλήσεις που θα δώσουν το έναυσμα για μία δημιουργική προσέγγιση.

Εικονομαχία

H Εικονομαχία – η πρώτη φάση της οποίας τελείωσε με την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο (787 Νίκαια) με την αναστήλωση των εικόνων, - η ανάμνηση του γεγονότος γίνεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας - είναι θρησκευτικό κίνημα με προεκτάσεις πολιτισμικές, πολιτικές κ.α. Αφορά τον τρόπο λατρείας των εικόνων και δίχασε τη βυζαντινή αυτοκρατορία , κυρίως τον 8ου αι. , κατά την εποχή της δυναστείας των Ισαύρων (717-802).



ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ

«Οι εικόνες είναι σαν τα είδωλα. Και άρα αυτοί που τις προσκυνούν είναι ειδωλολάτρες. Όμως δεν πρέπει να προσκυνούμε κατασκευάσματα των ανθρώπινων χεριών και κάθε είδους είδωλο. Πληροφόρησέ με ποιος μάς κληρονόμησε αυτή την παράδοση, δηλαδή να σεβόμαστε και να προσκυνούμε κατασκευάσματα χεριών, και εγώ θα συμφωνήσω ότι αυτό είναι νόμος του Θεού».

Επιστολή του βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα Γ ΄ στον πάπα Γρηγόριο Β ΄, πρώτο μισό 8ου αιώνα. Μετάφραση: Μ. Βερέττας



ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΟΦΙΛΩΝ

«Προσκυνώ και σέβομαι το Σταυρό [...], γιατί [...] ήταν όργανο για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πώς λοιπόν να μην προσκυνήσω και τις εικόνες που κατασκευάζουν οι πιστοί με αγαθή πρόθεση και με σκοπό να δοξάζουν και να θυμούνται τα παθήματα του Χριστού;»

Ιωάννης Δαμασκηνός, Για τις εικόνες, πρώτο μισό 8ου αιώνα. Μετάφραση: Λ. Τσακτσίρας