ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Μνήμη τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας

Μία αφήγηση με πολλές ιστορικές και θεολογικές προεκτάσεις
Απόσπασμα από το Nov. Propylaeum

[1] [4] Μνήμη τῆς ὁσίας [μητρὸς ἡμῶν add. Mc.] Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. [5] Αὕτη ἐξ Αἰγύπτου ἦν [ἦν ἐξ Α. Mc.] , ἐν ἀκολασίᾳ δὲ [om. Mc.] τὸ πρότερον [6] ζήσασα καὶ πολλῶνἀνθρώπων ψυχὰς διὰ [7] τῆς κατὰ μίξιν ἡδονῆς πρὸς ὄλεθρον ἐκκαλεσαμένη [8] [ἐκκαλουμένη Mc.] καὶ ἐπὶ χρόνοις δεκαεπτὰ τῇ ἀσελγείᾳ [9] προσμείνασα διὰ τὸ εὐθὺς ἐκπαίδων πρὸς τὴν [10] πονηρὰν πρᾶξιν ἐξολισθῆσαι [ἐξ. πρᾶξιν Mc.] , ὕστερον ἐπέδωκεν [11] ἑαυτὴν πρὸς ἄκραν ἐγκράτειαν καὶ ἀρετήν [ἑαυτὴν ἐγκρατεία καὶ ἀρετῆ Mc.] · καὶ[12] τοσοῦτον ὑψώθη δι᾽ ἀπαθείας, ὡς καὶ τοῖς ὕδασιν [13] ἐπιβαίνειν καὶ πεζῃ διαπερᾶν, καὶ ἐν τῷ προσεύχεσθαι [14] μετάρσιος φαίνεσθαι ἄνω εἰς τὸν ἀέρα [15] ἱπταμένη [(πεζῇ- ἱπταμένη) κατὰ γῆν εὐχομένην μετάρσιον αἴρεσθαι Mc.] . Ἡ δὲ αἰτία τῆς μεταβολῆς ἐστιν αὕτη. [16] Κατὰ τὸν καιρὸν τῆς τοῦ τιμίου ξύλου ὑψώσεως, [17] πολλῶν ἁπανταχόθενσυντρεχόντων ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις, [18] ἀκολάστοις νέοις καὶ αὕτη [f. 188.] συνεξωρμήθη. [19] Κατὰ τὸν τόπον δὲ γενομένη [γενομένοι S.] καὶ ἀοράτως

[Page 578]

[4] τῆς τῶν σεπτῶν εἰσόδου καὶ ἐποπτείας κωλυομένη, [5] τὴν Θεομήτορα παρθένον ἐγγυητὴν ἔθετο, [6] εἰ τὴν εἴσοδον συγχωρηθείη, σωφροσύνην μὲν [7] ἀνελέσθαι [ἑλέσθαιMc.] , μηκέτι δὲ βίῳ πονηρῷ καὶ ταῖς σαρκικαῖς [8] δουλεύειν ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις. Καὶ μέντοι [9] τῆς εὐχῆς τυχοῦσα τὴν ὑπόσχεσιν [ἐπαγγελίαν Mc.] οὐκ ἐψεύσατο· [10] ἀλλὰπεραιωθεῖσα τὸν Ἰορδάνην καὶ γενομένη [11] κατὰ τὴν ἔρημον, ἐπὶ χρόνοις τεσσαράκοντα [12] ἑπτὰ ἠγωνίσατο· καὶ [om. Mc.] μηδένα μὲν [τῶν add. Mc.] ἀνθρώπων τὸν [13] 〈δὲ[Mc, om. S.] 〉 Θεὸν μόνον ἔχουσα θεατήν [θ. ἔχουσα Mc.] , τῆς ἀνθρωπίνης [14] φύσεως ἀπανέστη [καὶ add. Mc.] , τὴν δὲ [om. Mc.] ἀγγελικὴν ἐπὶ [15] γῆς ἀγωγὴν καὶ πολιτείανἀνεκτήσατο [ἐκτήσατο et hic des. Mc.] . Ὕστερον [16] δὲ κατὰ θείαν πρόνοιαν ὤφθη Ζωσιμᾷ τῷ ἁγίῳ [17] γέροντι εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς ἐρήμου ἐκβαθύναντι· [18] καὶ συντυχοῦσα καὶτὰ κατ᾽ αὐτὴν διηγησαμένη [19] καὶ εἰς τὸν ἐπιόντα χρόνον τὸν Ἰορδάνην πεζὴ





[Page 579]

[1] διαπεραιώσασα καὶ τῶν θείων μυστηρίων παρὰ [2] τοῦ ἁγίου Ζωσιμᾶ μεταλαβοῦσα, εἶτα εἰς τὸν ἑαυτῆς [3] ὑποστρέψασα τόπον αὐθωρόν, ἐν ᾧ τὸν Ζωσιμᾶν [4] συνέτυχεν,ἐκοιμήθη. Εἰς δὲ τὸν ἐπιόντα

[Page 580]

[1] ἐνιαυτὸν ὁ Ζωσιμᾶς καταλαβὼν τὴν ἔρημον καὶ [2] ἀπελθὼν εὗρε τὸ αὐτῆς [ἑαυτῆς S.] λείφανον 〈καὶ [supplevi, om. S.] 〉 ἔθαψε, [3] λέοντος τοῦ θηρὸς τοῖς ἐμπροσθίοις ποσὶ τὸντῆς [4] μακαρίας τάφον ὀρύξαντος προνοίᾳ Θεοῦ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου