Το διαβάσαμε στο ESOS. Όπως τονίζεται, εκτός των άλλων, "...κάθε μαθητής έχει δικαίωμα να απέχει από το μάθημα των θρησκευτικών, τους εκκλησιασμούς και τη σχολική προσευχή με δήλωση του κηδεμόνα, στην περίπτωση που ο μαθητής είναι ανήλικος, ή του ιδίου, εάν είναι ενήλικος, στην οποία δεν απαιτείται εξήγηση ή διευκρίνιση των λόγων αποχής. Το δικαίωμα ισχύει για όλους τους μαθητές, όχι μόνο τους μη-ορθόδοξους.".Το ερώτημα φίλοι είναι απλό: Τι θέλουμε επιτέλους από ένα θρησκευτικό μάθημα; Γιατί να διατηρείται αυτή η κατάσταση, το μάθημα να έχει ανάγκη από βοήθεια για να στηριχτεί, μαθητές μας να ζητούν απαλλαγή από αυτό, και οι θεολόγοι να βρίσκονται συνεχώς στο μάτι του κυκλώνα;
Το φωνάζουμε χιλιάδες; φορές. Για να σταματήσει επιτέλους αυτή η "περίεργη" κατάσταση για το μάθημα και τους θεολόγους, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα για τα Θρησκευτικά, ώστε να διασφαλίζεται η υποχρεωτικότητά του για όλους τους μαθητές. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να πάψει ο χαρακτήρας του να είναι ομολογιακός-κατηχητικός και να γίνει ένα μέσον ερμηνείας παραμέτρων, που σχετίζονται με τις εκδηλώσεις του θρησκευτικού φαινομένου, που η γνώση τους είναι απαραίτητη για τον αυριανό πολίτη που θα είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Τελειώνοντας να τονίσουμε πως για τη χώρα μας το επίκεντρο του μαθήματος οφείλει να είναι βασικά η κατανόηση της Ορθοδοξίας. Αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει με κατηχητισμό, αλλά με εμβάθυνση πρακτικών της ελληνικής πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου