Το πιο εύκολο, αγαπητοί φίλοι, είναι να προβαίνουμε σε άσκοπους αφορισμούς και να θεωρούμε πως για τα ζητήματα που απασχολούν εμάς και το μάθημά μας φταίνε οι άλλοι. Και μάλιστα, όταν κολλάμε και κάποια ρετσινιά στους"αντιφρονούντες" με τις θέσεις μας, ε τότε πιστεύουμε πως έχουμε όλα τα δίκια του κόσμου! Εφησυχάζουμε λοιπόν και ξεχνάμε πως μόνο ο διαρκής διάλογος με την κοινωνία μπορεί να πείσει για τις θέσεις μας! Στην προκειμένη περίπτωση να αναδείξουμε και την αξία μας ως θεολόγων παιδαγωγών (που πρέπει να έχουμε την ίδια μεταχείριση με τους άλλους κλάδους, βλ. για παράδειγμα επιμόρφωση Β΄ Επιπέδου) και την ανάγκη να υφίσταται ένα θρησκευτικό μάθημα στο σύγχρονο σχολείο. Γιατί, κακά τα ψέματα αγαπητοί, όταν συμπολίτες έχουν στο μυαλό τους ένα μάθημα χωρίς μεγάλη σχέση με την κοινωνία και έναν θεολόγο που μάλλον θεωρούνταν (χωρίς κάποιες φορές να το θέλει και ο ίδιος!) ηρακλέας μιας παραδοσιαρχικής ηθικής και όχι παιδαγωγός που θα έσκυβε πάνω στα προβλήματα των παιδιών, τότε μάλλον θα επιθυμούσαν ένα διαφορετικό θρησκευτικό μάθημα.
Μπορούμε λοιπόν να ανοιχτούμε στην κοινωνία και να κάνουμε διάλογο μαζί της για τη δουλειά μας και το μάθημά μας; Νομίζουμε πως είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορούμε, συνάδελφοι, να προσφέρουμε στον εαυτό μας και σε αυτό που αγαπάμε, το μάθημά μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου