Αυτή τη στιγμή όλοι παρατηρούμε πως τα όργανα σιγά-σιγά αρχίζουν να παίζουν με ρυθμούς πολύ σκληρού ροκ! Ήδη ακούγονται φωνές για αξιολόγηση, που ενδεχομένως θα συνδέεται με απολύσεις εκπαιδευτικών (βλ. ρεπορτάζ πατώντας εδώ). Ειδικά για τα Θρησκευτικά οι οιωνοί δεν είναι και οι καλύτεροι. Στην πρόταση για το Λύκειο δε γίνεται πουθενά λόγος γι' αυτά, ενώ οι αναθέσεις στους θεολόγους παραμένουν πάντα ίδιες: πρώτη ανάθεση Θρησκευτικά και δεύτερη η Ιστορία του Γυμνασίου και η Φιλοσοφία και η Ψυχολογία του Λυκείου. Αποτέλεσμα: υπεραριθμίες θεολόγων που μάλλον δύσκολα θα μπορέσουν να αποκτήσουν οργανική! Οπότε κανένας ας μη θεωρεί τον εαυτό του βολεμένο! Και το κυριότερο: η ιδιώτευση (του στυλ: ας βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα!) πλέον δεν αρμόζει!Αν τη συνεχίσουμε δε δικαιούμαστε να παραπονεθούμε για τίποτα! Ήδη εκλεκτός συνάδελφος που πασχίζει για το μέλλον του μαθήματος με ένα συγκλονιστικό σχόλιό του στο Facebook βάζει τα πράγματα στη θέση τους! Τι χρειάζεται λοιπόν; Προτάσεις ουσιαστικές (που θα αφορούν τους θεολόγους και τη θέση τους στο σχολείο) γίνονται; Αυτό νομίζω πως είναι το ζητούμενο!
Το λέμε χιλιάδες φορές συνάδελφοι και θα το φωνάζουμε μέχρι να ... "μαλλιάσει" η γλώσσα μας: ουσιαστικό άνοιγμα στην κοινωνία -στην πραγματική κοινωνία εννοούμε- έχουμε κάνει ποτέ για να δείξουμε την αξία της δουλειάς μας; Άρα....
Κλείνω εδώ αυτή τη μικρή παρέμβαση! Νομίζω πως έχουμε στα χέρια μας έναν μεγάλο θησαυρό, ένα μάθημα απαραίτητο για την ερμηνεία της πραγματικότητας που ζούμε τώρα και θα τη ζήσουν οι αυριανοί πολίτες.Φροντίζουμε για την ανάδειξή του; Να ένα ερώτημα που δεν είναι καθόλου ρητορικό...
Ο συντάκτης των "Θεολόγων του μαυροπίνακα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου