Το άρθρο παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον για τον άμεσα ενδιαφερόμενο - και όχι μόνο - θεολόγο της καθημερινής διδακτικής πράξης. Εύστοχες είναι και οι κριτικές παρεμβάσεις του αρθρογράφου για τη διδασκαλία των θρησκευτικών και του θρησκευτικού φαινομένου γενικότερα.
Αγαπητέ φίλε ευχαριστώ πολύ! Γνωρίζω τη μεγάλη σου αγάπη για τη θεολογία, το ενδιαφέρον και την επιστημονική εμβρίθεια που σε διακρίνει, γι' αυτό και οι παρατηρήσεις σου αποκτούν ιδιαίτερη αξία! ΝΠ
Χριστός ανέστη. Αγαπητοί συνάδελφοι, Αναγνωρίζοντας αναντίρρητα την ευγενή πρόθεση του συντάκτη, αλλά και την πολύ καλή προσπάθεια του ιστολογίου σας γενικότερα, επιτρέψτε μου να παρατηρήσω με αγάπη ότι διέκρινα δύο αδυναμίες - κατά τη γνώμη μου - στο άρθρο. α) Δε γίνεται καμιά αναφορά που να συνδέει την ΠΔ με το Χριστό και το χριστιανισμό. Η ΠΔ βλέπω να αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟ ως προϊόν του ανθρώπινου πολιτισμού, όχι ως "ΚΑΙ" τέτοιο προϊόν. Ως χριστιανοί (και δη ορθόδοξοι, όχι προτεστάντες - δηλ. όχι ιουδαΐζοντες ή λογικοκράτες, τάσεις που κυριαρχούν στον προτεσταντικό χώρο) θεωρούμε ότι όντως η ΠΔ είναι χριστοκεντρική ή ότι αυτό αποτελεί απλώς μια (παρ)ερμηνεία που δόθηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας κατά φαντασίαν, για να διδάξουν το λαό αυτό που εκείνοι ήθελαν; Δηλ. η αποσύνδεση της ΠΔ από τη χριστιανική αλήθεια και η αντιμετώπισή της ως σύγγραμμα, που "θέλει να πει" κάτι και τίποτε άλλο, τελικά είναι η σωστή ή η λαθεμένη ερμηνεία της; β) Άμεσα σχετικό με το (α), είναι και το ότι στο άρθρο δεν υπάρχει ούτε μία παραπομπή σε βιβλική ερμηνεία κάποιου Πατέρα της Εκκλησίας... Δηλ. οι Πατέρες θεωρούνται "μη επιστημονικοί", αλλά απλώς "ποιμαντικοί", άρα δεν λένε κάποια αλήθεια για το νόημα της ΠΔ, αλλά μόνον ηθικολογούν... Για την ερμηνεία του απαγορευμένου δέντρου π.χ. δεν είπε τίποτε ο άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο ι. Χρυσόστομος κ.ά., αλλά χρειάζεται να ανατρέχουμε σε θύραθεν (κατ' ουσίαν) θρησκειολόγους μελετητές για να βρούμε την "αλήθεια"; Πάντως ή οι Πατέρες έδωσαν τη σωστή ερμηνεία ή οι δυτικοί ακαδημαϊκοί... Αυτό έχει μεγάλη σημασία, όχι μόνο για την πολιτισμική μας ταυτότητα, αλλά και για την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας, που είναι ο δρόμος προς τον ουρανό. Ζητώ συγγνώμη, που καταθέτω αυτούς τους προβληματισμούς. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε Χριστός Ανέστη! Σας ευχαριστώ για τις πολύ ενδιαφέρουσες και σημαντικές σκέψεις σας. Γράφοντας αυτό το άρθρο είχα στο νου μου τι θα ήθελα να περιέχει ένα σύγχρονο θρησκευτικό μάθημα, που θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές μας. Και αυτό γιατί ο θρησκευτικός γραμματισμός είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την ερμηνεία της πραγματικότητας που θα γνωρίσει ο νέος άνθρωπος. Σε αυτό ακριβώς αποβλέπει και η πρότασή που καταθέτω: να αναδείξω πως το μάθημά μας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού που ζούμε, στον οποίο ο χριστιανισμός είναι βασικός πυλώνας. Τώρα, όσον αφορά το επιστημονικό μέρος του άρθρου, προσπάθησα να κάνω, μέσω της βιβλιογραφικής τεκμηρίωσης, έναν διάλογο με τα ρεύματα και τις τάσεις της εποχής μας. Σας ευχαριστώ και πάλι. Με εκτίμηση ΝΠ
Ένα άρθρο -πρόταση για τη διδασκαλία της δημιουργίας στο σχολείο που ζούμε και εργαζόμαστε. Για να το δείτε πατήστε εδώ
Το άρθρο παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον για τον άμεσα ενδιαφερόμενο - και όχι μόνο - θεολόγο της καθημερινής διδακτικής πράξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύστοχες είναι και οι κριτικές παρεμβάσεις του αρθρογράφου για τη διδασκαλία των θρησκευτικών και του θρησκευτικού φαινομένου γενικότερα.
Θερμά συγχαρητήρια,
Χρόνια Πολλά και Χριστός Ανέστη!
Αγαπητέ φίλε ευχαριστώ πολύ! Γνωρίζω τη μεγάλη σου αγάπη για τη θεολογία, το ενδιαφέρον και την επιστημονική εμβρίθεια που σε διακρίνει, γι' αυτό και οι παρατηρήσεις σου αποκτούν ιδιαίτερη αξία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΠ
Χριστός ανέστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί συνάδελφοι,
Αναγνωρίζοντας αναντίρρητα την ευγενή πρόθεση του συντάκτη, αλλά και την πολύ καλή προσπάθεια του ιστολογίου σας γενικότερα, επιτρέψτε μου να παρατηρήσω με αγάπη ότι διέκρινα δύο αδυναμίες - κατά τη γνώμη μου - στο άρθρο.
α) Δε γίνεται καμιά αναφορά που να συνδέει την ΠΔ με το Χριστό και το χριστιανισμό. Η ΠΔ βλέπω να αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟ ως προϊόν του ανθρώπινου πολιτισμού, όχι ως "ΚΑΙ" τέτοιο προϊόν. Ως χριστιανοί (και δη ορθόδοξοι, όχι προτεστάντες - δηλ. όχι ιουδαΐζοντες ή λογικοκράτες, τάσεις που κυριαρχούν στον προτεσταντικό χώρο) θεωρούμε ότι όντως η ΠΔ είναι χριστοκεντρική ή ότι αυτό αποτελεί απλώς μια (παρ)ερμηνεία που δόθηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας κατά φαντασίαν, για να διδάξουν το λαό αυτό που εκείνοι ήθελαν; Δηλ. η αποσύνδεση της ΠΔ από τη χριστιανική αλήθεια και η αντιμετώπισή της ως σύγγραμμα, που "θέλει να πει" κάτι και τίποτε άλλο, τελικά είναι η σωστή ή η λαθεμένη ερμηνεία της;
β) Άμεσα σχετικό με το (α), είναι και το ότι στο άρθρο δεν υπάρχει ούτε μία παραπομπή σε βιβλική ερμηνεία κάποιου Πατέρα της Εκκλησίας... Δηλ. οι Πατέρες θεωρούνται "μη επιστημονικοί", αλλά απλώς "ποιμαντικοί", άρα δεν λένε κάποια αλήθεια για το νόημα της ΠΔ, αλλά μόνον ηθικολογούν...
Για την ερμηνεία του απαγορευμένου δέντρου π.χ. δεν είπε τίποτε ο άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο ι. Χρυσόστομος κ.ά., αλλά χρειάζεται να ανατρέχουμε σε θύραθεν (κατ' ουσίαν) θρησκειολόγους μελετητές για να βρούμε την "αλήθεια"; Πάντως ή οι Πατέρες έδωσαν τη σωστή ερμηνεία ή οι δυτικοί ακαδημαϊκοί... Αυτό έχει μεγάλη σημασία, όχι μόνο για την πολιτισμική μας ταυτότητα, αλλά και για την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας, που είναι ο δρόμος προς τον ουρανό.
Ζητώ συγγνώμη, που καταθέτω αυτούς τους προβληματισμούς. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Θ. Ρηγινιώτης
θεολόγος
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε Χριστός Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για τις πολύ ενδιαφέρουσες και σημαντικές σκέψεις σας. Γράφοντας αυτό το άρθρο είχα στο νου μου τι θα ήθελα να περιέχει ένα σύγχρονο θρησκευτικό μάθημα, που θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές μας. Και αυτό γιατί ο θρησκευτικός γραμματισμός είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την ερμηνεία της πραγματικότητας που θα γνωρίσει ο νέος άνθρωπος. Σε αυτό ακριβώς αποβλέπει και η πρότασή που καταθέτω: να αναδείξω πως το μάθημά μας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού που ζούμε, στον οποίο ο χριστιανισμός είναι βασικός πυλώνας. Τώρα, όσον αφορά το επιστημονικό μέρος του άρθρου, προσπάθησα να κάνω, μέσω της βιβλιογραφικής τεκμηρίωσης, έναν διάλογο με τα ρεύματα και τις τάσεις της εποχής μας.
Σας ευχαριστώ και πάλι.
Με εκτίμηση
ΝΠ