ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ (1)

O Απόστολος Παύλος (Έφεσος 4ος αι)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ - ΗΛΙΑ ΜΗΝΙΑΤΗ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΔΙΑ ΤΗΝ Β’ ΤΑΞΙΝ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ

1940" (σσ 21-23)

9. Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ὁ Παῦλος ὠνομάζετο πρῶτα Σαοὺλ καὶ ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς

μορφωμένους Φαρισαίους. Κατεδίωκε μὲ μεγάλο μῖσος τοὺς

Χριστιανούς, ἕως τὴν στιγμήν, ποὺ ὁ Κύριος τὸν ἔκαμε ὄχι

ἁπλῶς χριστιανόν, ἀλλὰ καὶ Ἀπόστολον. Λέγεται ᾽Απόστολος

τῶν ᾽Εθνῶν, διότι ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τοὺς ἐθνικοὺς

ἰδίως.

῾Ο Παῦλος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ταρσὸν τῆς Κιλικίας, ὅπου

ἐσπούδασε τὰ ἑλληνικὰ γράμματα. ῎Εμαθεν ὅμως καὶ τὴν τέ-

χνην τοῦ σκηνοποιοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν συνήθειαν τῶν ᾽Ιουδαί-

ων νὰ διδάσκουν τὰ τέκνα των καὶ μίαν τέχνην, ἑκτὸς ἀπὸ τὴν

ἀλλην των μόρφωσιν. ῎Επειτα ἦλθεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἔγινε

μαθητὴς τοῦ περιφήμου νομοδιδασκάλου Γαμαλιήλ, πλησίον τοῦ

ὁποίου ἔμαθε καλὰ τὸν Μωσαϊκὸν νόμον.

῾Ο πατέρας του εἶχε τὸ δικαίωμα τοῦ Ρωμαίου πολίτου,

διότι εἶχε προσφέρει ὑπηρεσίας εἰς τοὺς Ρωμαίους. Τὸ δικαίωμα

αὐτὸ τὸ ἔλαβε καὶ ὁ Παῦλος. ῞Οσοι εἶχον τὸ δικαίωμα αὐτὸ

ἐπροστατεύοντο ἀπὸ τοὺς νόμους τοῦ Κράτους, ὡς νὰ ἦσαν

Ρωμαῖοι.

α) Πῶς ἔγινεν ᾽Απόστολος ὁ Σαοὺλ (Πράξ. Θ’).

῾Ο Σαοὺλ γεμᾶτος ἔχθρα ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, τοὺς

κατεδίωκε ὅπου τοὺς εὕρισκε χωρίς λύπην. Κάποτε ἔμαθεν,

ὅτι εἰς τὴν πόλιν Δαμασκὸν ἦσαν πολλοὶ χριστιανοί. Ἀμέσως

ἔλαβεν ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς συστατικὰς ἐπιστολὰς καὶ συνοδοὺς

καὶ ἐξεκίνησε διὰ τὴν Δαμασκόν.

Εἰς τὸν δρόμον ὁ Σαοὺλ ἐσυλλογίζετο μὲ χαράν, πῶς θὰ

συνελάμβανε καὶ θὰ ἔδενε πολλοὺς χριστιανούς. Ἔπειτα θὰ τοὺς

ἔσυρε μαζί του θριαμβευτικά, διὰ νὰ τοὺς παραδώσῃ εἰς τὰς

φυλακὰς καὶ εἰς τὸν θάνατον.

᾽Ενῷ ὅμως ἑσυλλογίζετο αὐτὰ ὁ Σαοὺλ καὶ ἐπλησίαζε μὲ τὴν

συνοδείαν εἰς τὴν Δαμασκόν, συνέβη εἰς αὐτὸν κάτι ἔκτακτον.

Μὲγα φῶς ἤστραψε καὶ τοὺς ἐθάμβωσε καὶ ἐσταμάτησαν

ἔντρομοι, ὁ δὲ Σαοὺλ ἔπεσε κατὰ γῆς. Τὴν ἰδίαν στιγμὴν ἀκούει

ὁ Σαοὺλ μίαν φωνήν, ποὺ τοῦ ἔλεγε :

-«Σαούλ, Σαούλ, διατί μὲ καταδιώκεις;»

-«Ποῖος εἶσαι, Κύριε; ἠρώτησεν ὁ Σαοὺλ γεμᾶτος φόβον.»

-«᾽Εγὼ εἶμαι ὁ Ἰησοῦς, τὸν ὁποῖον σὺ καταδιώκεις», ἀπεκρίθη

ἡ φωνή. «Σήκω ἐπάνω. Πήγαινε εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ ἐκεῖ θὰ

λάβῃς ὁδηγίας. »

῾Ὁ Σαοὺλ ἐσηκώθη. Οἱ δὲ συνοδοὶ εἶδαν κατάπληκτοι ὅ,τι

συνὲβη. Τότε εἶδαν, ὅτι ὁ Σαοὺλ εἶχε χάσει τὸ φῶς του.

῞Ελαβον λοιπὸν αὐτὸν ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τὸν ἔφεραν εἰς τὴν

πόλιν.

῞Οταν ἔφθασαν εἰς τὴν Δαμασκόν, ἐπῆγαν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ

Ἰούδα, ποὺ ἦτο εἰς τὴν ὁδόν, ἡ ὁποία ὠνομάζετο Εὐθεῖα. Ὁ Σαοὺλ

ἔμεινεν ἐκεῖ τρεῖς ἡμέρας χωρὶς νὰ βλέπῃ καὶ οὔτε ἔφαγεν οὔτε

ἔπιε τίποτε.

Τὴν τρίτην ἡμέραν κατὰ διαταγὴν τοῦ ᾽Ιησοῦ ἦλθεν εἰς τὴν

οἰκίαν ἐκείνην ὁ Ἀνανίας.

Οὗτος ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς Δαμασκοῦ.

Ὁ Ἀνανίας ἐζήτησε νὰ ἴδῃ τὸν Σαοὺλ καί, ὅταν τὸν ἀντίκρυσε,

τοῦ λέγει :

-᾽Αδελφέ μου Σαούλ, παρουσιάσθη εἰς ἐμὲ ὁ Κύριος καὶ μὲ

διέταξε νὰ ἔλθω πρὸς σέ, νὰ σὲ θεραπεύσω.

Καθὼς εἶπεν αὐτὰ ὁ Ἀνανίας, ἔθεσε καὶ τὰς χεῖρας του ἐπάνω

εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ Σαούλ.

᾽Αμέσως ὁ Σαοὺλ ὅχι μόνον ἤρχισε νὰ βλὲπη, ἀλλὰ καὶ

ἐφωτίσθη μὲ ἅγιον Πνεῦμα, ὥστε νὰ πιστεύσῃ, εἰς τὸν Χριστὸν

καὶ ἀναλάβῃ τὸ ἔργον τοῦ ᾽Αποστόλου.

β) Ὁ Σαοὺλ ἀρχίζει τὸ ἀποστολικὸν ἔργον του (Πράξ. Θ’ 19-

30, ΙΑ’ 22-27, ΙΒ’ 24-25 καὶ ΙΓ’ 1-7).

῾Ο Σαούλ, ἀφοῦ ἐπέρασαν ὀλίγαι ἡμέραι, ἤρχισε νὰ συνανα-

στρέφεται τοὺς χριστιανοὺς τῆς Δαμασκοῦ καὶ νὰ κηρύττῃ τὴν

διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς Δαμασκοῦ γεμᾶτοι μῖσος ἐναντίον του,

ἀπεφάσισαν νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν θανατώσουν. ῎Εθε-

σαν λοιπὸν φρουροὺς εἰς ὅλας τὰς πύλας τῆς πόλεως διὰ νὰ μὴ

διαφύγῃ.

Εὐτυχῶς οἱ χριστιανοἰ ἀντελήφθησαν ἐγκαίρως τοὺς σκοποὺς

τῶν Ἰουδαίων καὶ ἔσωσαν τὸν ᾽Απόστολον. Τὸν ἔφεραν τὴν νύκτα

εἰς τὴν οἰκίαν ἑνὸς χριστιανοῦ, ποὺ ἦτο πλησίον εἰς τὸ τεῖχος,

καί μὲ ἔνα καλάθι τὸν κατέβασαν εἰς τὸ ἔξω μέρος αὐτοῦ.

῾Ο Σαοὺλ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν ῾Ιερουσαλήμ.

᾽Απὸ ἐχθρὸς καὶ ἄσπονδος διώκτης τῶν χριστιανῶν, ποὺ εἶχεν

ἀναχωρήσει, ἐπέστρεψε τώρα πιστὸς χριστιανὸς καὶ ᾽Απόστολος

τοῦ Χριστοῦ.

᾽Αμέσως ἐγνωρίσθη μὲ τοὺς χριστιανοὺς τῆς ᾽Ιερουσαλήμ,

διὰ τοῦ Βαρνάβα, ὁ ὁποῖος ἦτο Κύπριος καὶ ἀπὸ τοὺς ἐπισήμους

χριστιανούς. Οὗτοι γεμᾶτοι χαρὰν τὸν ἐδὲχθησαν μεταξύ των.

῎Επειτα ἤρχισε νὰ κηρύττῃ.

Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς ῾Ιερουσαλὴμ ἠγανάκτησαν ἐναντίον αὐτοῦ,

διότι ἔβλεπον νὰ ἐργάζεται διὰ τὴν θρησκείαν τοῦ Χριστοῦ.

Συνεννοήθησαν λοιπὸν νὰ τὸν θανατώσουν. ῾Ο Σαοὺλ ὅμως

ἐσώθη, διότι ἔφυγεν ἀπὸ τὴν Ἰερουσαλὴμ καὶ ἦλθεν εἰς τὴν

Καισάρειαν τῆς Παλαιστίνης καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐπῆγεν εἰς τὴν

πατρίδα του Ταρσόν.

Βραδύτερον ὁ Παῦλος ἦλθε μὲ τὸν Βαρνάβαν εἰς τὴν

᾽Αντιόχειαν τῆς Συρίας, διὰ νὰ κηρύξουν τὴν διδασκαλίαν τοῦ

Χριστοῦ. ᾽Εκεῖ οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Χριστοῦ ὠνομάσθησαν τὸ πρῶτον

χριστιανοί.

῾Ο Παῦλος, ἀφοῦ ἐφωτίσθη ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,

ἤρχισε τὸ ἀποστολικόν του ἔργον εἰς τὰ ἔθνη. Καὶ τὸ ἔργον αὐτὸ

ἐπιχειρεῖ ὁ Παῦλος μὲ τέσσαρας ἀποστολικὰς πορείας εἰς τὴν

᾽Ασίαν καὶ τὴν Εὐρώπην. ῾Η ᾽Αντιόχεια ἦτο τὸ κέντρον, ἀπὸ τὸ

ὁποῖον ἔκαμε τὰς περιοδείας του εἰς τὰ ἔθνη.