Τα ευζωνάκια (κάποτε....)
Ο ήρωας Αθανάσιος Διάκος
"Καρδιά, παιδιά μου, φώναξε, παιδιά, μη φοβηθείτε. Ανδρεία, ωσάν Έλληνες, ωσάν Γραικοί σταθείτε".Εκείνοι εφοβήθησαν κι εσκόρπισαν στους λόγκους.Έμειν΄ ο Διάκος στη φωτιά με δεκαοχτώ λεβέντες,Τρεις ώρες επολέμαε με δεκαοχτώ χιλιάδες,Σχίστηκε το τουφέκι του κι εγίνηκε κομμάτιακαι το σπαθί του έσυρε και στη φωτιά εμβήκεν.Έκοψε Τούρκους άπειρους, κι εφτά Μπουλουκμπασήδες*,Πλην το σπαδί του έσπασεν απάν΄ από τη χούφταν.Κ΄ έπεσ΄ ο Διάκος ζωντανός εις των εχθρών τα χέρια.Χίλιοι τον πήραν απ΄ εμπρός και δυο χιλιάδες πίσω.Κι Ομέρ Βρυώνης μυστικά στον δρόμο τον ερώτα:- "Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου, τη πίστι σου ν΄ αλλάξεις;Να προσκυνάς εις το τζαμί, την εκκλησιά ν΄ αφήσεις":Κ΄ εκείνος τ΄ αποκρίθηκε και με θυμόν του λέγει:- "Πάτε κι εσείς κ΄ η πίστις σας μουρτάτες να χαθείτε.Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θέλ΄ αποθάνω....Αν θέλετε χίλια φλωριά και χίλιους μαχμουτιέδες*,Μόνον πέντ΄ έξι ημερών ζωήν να μου χαρίστε.Όσον να φθάσ΄ ο Οδυσσεύς και ο Θανάσης Βάγιας"Σαν τ΄ άκουσ΄ ο Χαλήλμπεης* με δάκρυα φωνάζει:-"Χίλια πουγγιά σας δίνω ΄γω, κι ακόμα πεντακόσια,τον Διάκο να χαλάσετε, τον φοβερό τον κλέφτη,ότι θα σβύση τη Τουρκιά κι όλο το Δοβλέτι*".Τον Διάκο τότε πήρανε και στο σουβλί τον βάλαν.Ολόρθο τον εστήσανε κι αυτός χαμογελούσε."Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρειτώρα π΄ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζ΄ η γη χορτάρι".Την πίστι τους, τους ύβριζε, τους έλεγε μουρτάτες"Εμέν΄ αν εσουβλίσετε, ένας Γραικός εχάθη,Ας είν΄ καλά ο Οδυσσεύς κι ο καπετάν Νικήτας*.Αυτοί θα κάψουν την Τουρκιά κι όλο σας το Δοβλέτι."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου