Τα Θρησκευτικά στο Νέο Λύκειο. Νέα Ανάρτηση

Αγαπητοί φίλοι, λάβαμε δύο μηνύματα από συναδέλφους -τους οποίους ευχαριστώ από την καρδιά μου για τη χαρά της επικοινωνίας-, τα οποία δείχνουν, αν μη τι άλλο, την αγωνία μας για την τύχη του μαθήματός μας, αλλά και για τη θέση που θα έχουμε στο Νέο Λύκειο. Τονίζουν λοιπόν  τα εξής:

"oδεύουμε για το νέο λύκειο και τα θρησκευτικά πάνε για εξαφάνηση ...αν δεν φωνάξει ο Ιερώνυμος μας βλέπω να μην διοριζόμαστε ποτέ...
Τελικά το νέο λύκειο υπαγορεύεται από τη λογική μειώστε τις δαπάνες και θα την πληρώσουν τα θρησκευτικα" (στην τοποθεσία http://theologoi-school.blogspot.com/2011/02/160.html#comments )


και


"θα ήταν καλύτερα να γίνει επιλογής;μα σίγουρα κάνετε χιούμορ...ποιόςθατο πάρει το μάθημα όταν θα θέλει να δώσει πανελλήνιες..." (στην τοποθεσία http://theologoi-school.blogspot.com/2010/12/blog-post_21.html )

Όσον αφορά το δεύτερο μήνυμα είχα γράψει  σε αυτή την ανάρτηση  "Αν και είμαι σίγουρος ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί –μεταξύ αυτών και εγώ- θα εύχονταν τα μαθήματα της ειδικότητάς τους να ανήκουν στα υποχρεωτικά, σπεύδω να τονίσω πως η μεγάλη πρόκληση για ένα μάθημα θα ήταν να ενταχθεί στην δεύτερη κατηγορία, γιατί έτσι θα αναδεικνύονταν και η πραγματική απήχηση που έχει στους μαθητές, στις οικογένειές τους και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα, ενώ θα έβγαιναν και ενδιαφέροντα συμπεράσματα για το είδος των κριτηρίων που κάνουν ένα μάθημα να θεωρείται δημοφιλές ή όχι. Με άλλα λόγια θα δίνονταν ίσως απαντήσεις για ποιους λόγους κάποια μαθήματα θεωρούνται, ακόμη και σήμερα, «σημαντικά» και κάποια άλλα «δευτερεύοντα». (οι υπογραμμίσεις έχουν τοποθετηθεί τώρα)


Νομίζω πως φαίνεται ότι αναφερόμουν σε όλα τα μαθήματα εδώ, και όχι μόνο στα Θρησκευτικά . Η φιλοσοφία μου είναι η εξής: "Δε σημαίνει πως ένα μάθημα που περιλαμβάνεται στις Πανελλήνιες Εξετάσεις είναι και πραγματικά ενδιαφέρον.  Όμως αυτό θα μπορούσε να τεκμηριωθεί μόνο, αν όλα τα μαθήματα  ήταν επιλεγόμενα, και  είχαν οι μαθητές τη δυνατότητα να επιλέξουν . Γιατί τότε θα αποδεικνύονταν τι ενδιαφέρει πραγματικά την ελληνική κοινωνία και τη νέα γενιά ειδικότερα".  Και ξέρετε γιατί το γράφω αυτό; Γιατί πιστεύω πως τα Θρησκευτικά, με μία ουσιαστική αλλαγή στα Προγράμματα Σπουδών, δεν έχουν έχουν να ζηλέψουν απολύτως τίποτα από τα άλλα μαθήματα, που ενδεχομένως σήμερα συμμετέχουν σε ένα σύστημα εξετάσεων. Ειδικά σήμερα που η θρησκευτική παιδεία είναι απαραίτητη για την κατανόηση του κόσμου μας. 


Τώρα για τη θέση του μαθήματος στο Νέο Λύκειο: Θα αναφερθώ και πάλι στις πρακτικές που κάνουν συνάδελφοι άλλων ειδικοτήτων για να κάνουν γνωστές στην ελληνική κοινωνία -και αυτό το υπογραμμίζω, γιατί να ευλογάμε τα γένια μας, μόνοι μας, δεν έχει καμία αξία- τις αρετές του μαθήματός τους. Και αναρωτιέμαι: Εμείς το κάνουμε αυτό; Γνωρίζει ο κόσμος το έργο μας; θα μου πείτε, εδώ δεν έχει γίνει μία πρόταση για να μπορέσουμε επιτέλους να συμμετάσχουμε και εμείς οι Θεολόγοι στο Β΄ Επίπεδο Επιμόρφωσης στους Υπολογιστές. (Και εδώ θέλω να σας πληροφορήσω πως ήδη ετοιμάζεται πρωτοβουλία θεολόγων γι' αυτό. Κάθε συνάδελφος με πρόταση είναι δεκτός). Οπότε, ας αναρωτηθούμε όλοι: Αν το μάθημά μας γίνει προαιρετικό, μήπως η ευθύνη βαραίνει και εμάς τους μάχιμους, της έδρας -που κατεξοχήν μας ενδιαφέρει το ζήτημα, γιατί έχει να κάνει με τη δουλειά μας-; Ας μη τα περιμένουμε λοιπόν όλα από τους άλλους!

 Νίκος Παύλου