ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ


ΓΙΑΤΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



ΜIA ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ, ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - συναξάρια

 Πηγή εικόνας: Βικιπαίδεια


ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΔΕΚ. 6.
[1] [20] Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν [καὶ θαυματουργοῦ add. Sa.] Νικολάου [21] ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῶς Λυκίας. Οὗτος ὑπῆρχεν [22] ἐν τοῖς χρόνοις Διοκλητιανοῦ καὶΜαξιμιανοῦ τῶν [23] τυράννων, πρότερον τῇ μοναδικῇ πολιτειᾳ διαπρέψας 

[σ.  282]

[20] καὶ δι᾽ ὑπερβάλλουσαν ἀρετὴν τὴν ἀρχιερωσύνην [21] δεξάμενος. Καὶ ἐπεὶ τὰ χριστιανῶν ἦν [22] πρεσβεύων καὶ τὴν εὐσέβειαν κηρύττων, ἐλευθέρᾳ [23] φωνῇ,συλλαμβάνεται ὑπὸ τῶν τὰ πρῶτα φερόντων 

[σ.  283]

[1] τῆς πόλεως καὶ πληγαῖς καὶ στρεβλώσεσι παρ᾽ [2] αὐτῶν ὑποβληθεὶς τῇ εἱρκτῇ ἐναπορρίπτεται μετὰ [3] τῶν [τινων καὶ Sa.] ἄλλων χριστιανῶν. Μετὰ δὲ τοῦτο τοῦ μεγάλου[4] Κωνσταντίνου τὴν βασιλείαν τῶν [om. Sa.] Ῥωμαίων [5] ψήφῳ Θεοῦ ὑποζωσαμένου, ἀφίενται οἱ κατάκλειστοι [6] τῶν δεσμῶν. Μεθ᾽ ὧν καὶ  μέγας Νικόλαος [7] ἀφεθεὶς τάΜύρα κατέλαβεν. Οὐ πολὺ τὸ ἐν [8] μέσῳ καὶ  ἐν Νικαίᾳ σύνοδος συναθροίζεται ὑπὸ 

[σ.  284]

[1] τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, ἧς μέρος καὶ  θαυμάσιος [θαυμαστὸς Sa.] [2] Νικόλαος γίνεται. Οὗτος πολλὰ ἐποίησε [supra lin. Sa.] [3] θαύματα ὡς  κατ᾽ αὐτὸν ἱστορία δηλοῖ.Εἰς βαθὺ [4] δὲ γῆρας ἐληλακὼς πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε, τὸ [5] σῶμα αὐτοῦ [τὸ τίμιον αὐτοῦ σῶμα Sa.] τοῖς πιστοῖς καταλιπών, μῦρα βλύζων [βλύζον Sa.] [6] μετὰ τῶν ἰαμάτων,ζῶν τε καὶ μετὰ θάνατον [7] χάριν λαβὼν θαυματουργιῶν. Τελεῖται δὲ  αὐτοῦ [8] σύναξις ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ [om. Sa.] μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ.

46] SYNAXRIA SELECTA.



Dec. 6.

Sa: 1. — Sb: 1. — H: — P: 1. — Da: 2 (= Ba). — Db: 1. — F: [47] 1 (= Ba). — Fa: 1. — B: 1. — Ba: 1: Νικολάου ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας. Οὗτος ὑπῆρχεν [48] ἐν τοῖςχρόνοις Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν τυράννων, πρότερον τῇ μοναδικῇ πολιτείᾳ διαπρέψας [49] καὶ δι᾽ ὑπερβάλλουσαν ἀρετὴν τὴν ἀρχιερωσύνην δεξάμενος. Ἐπεὶ δὲ τὰχριστιανῶν ἦν πρεσβεύων καὶ [50] τὴν εὐσέβειαν κηρύττων ἐλευθέπᾳ φωνῇ, συλλαμβάνεται ὑπὸ τῶν τὰ πρῶτα φερόντων τῆς πόλεως· καὶ [51] πληγαῖς καὶ στρεβλώσεσι παρ᾽αὐτῶν ὑποβληθείς, τῇ εἱρκτῇ ἐναπορρίπτεται μετὰ τῶν ἄλλων χριστιανῶν. [52] Τοῦ δὲ μεγάλου καὶ εὐσεβοῦς Κωνσταντίνου τὴν βασιλείαν τῶν Ῥωμαίων ψήφῳ Θεοῦὑποζωσαμένου, [53] ἀφίενται οἱ κατάκλειστοι τῶν δεσμῶν· μεθ᾽ ὧν καὶ  μέγας Νικόλαος ἀφεθεὶς τὰ Μύρα κατέλαβεν. [54] Οὐ πολὺ τὸ ἐν μέσῳ καὶ  ἐν Νικαίᾳ σύνοδοςσυναθροίζεται ὑπὸ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου· ἧς μέρος

[σ.  283]

[29] καὶ  θαυμαστὸς Νικόλαος γίνεται. Οὗτος μὲν πολλὰ καὶ ἄλλα ἐποίησε θαύματα, ὡς  κατ᾽ αὐτὸν [30] ἱστορὶα δηλοῖ. Διέσωσε δὲ καὶ συκοφαντηθέντας ἄνδρας τρεῖς καὶἀδίκως μέλλοντας ἐξελθεῖν τῆς [31] ζωῆς. Ὡς γὰρ τὸν ἐνστάντα καιρὸν 〈καθ᾽ ὃν [om. Ba.] 〉 ἔμελλον [ἔμβαλλον Ba.] ἀποτέμνεσθαι ἐν φυλακῇ ὄντες ἔμαθον, τὸν [32] ἅγιον εἰςβοήθειαν ἐπεκαλέσαντο, ὑπομνήσαντες αὐτὸν τοιαύτας εὐεργεσίας, ἅς ἐποίησε τρεῖς ἄνδρας ἐν [33] τῇ Λυκίᾳ ἀναιρεῖσθαι μέλλοντας διασώσας [διασώσαντα Ba.] Ὀπτάνεταιοὖν  ἅγιος ὄναρ τῷ βασιλεῖ καὶ τῷ ὑπάρχῳ, [34] τῷ μὲν ὑπάρχῳ ἐπιτιμῶν διὰ τὴν εἰς τοὺς ἄνδρας πρὸς τὸν βασιλέα διαβολήν, τὸν δὲ βασιλέα διδάσκων [35] ὡς ἀνεύθυνοίεἰσιν καὶ διὰ φθόνον αὐτῷ τῆς καθοσώσεως ἐγκλήματι ὑπεβλήθησαν. Ὅθεν αὐτοὺς [36] λυτροῦται τῆς ἐπικειμένης ἀνάγκης· καὶ ἕτερα πλεῖστα τεράστια ἐκτελέσας καὶ ἱερῶςτὸν ὀρθόδοξον [37] ποιμάνας λαὸν καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐληλακὼς πρὸς Κύριον ἐξεδήμησεν, οὐδὲ μετά τέλος τοῦ ποιμνίου [38] ἐπιλαθόμενος ἀλλὰ καὶ καθ ἑκάστην, ὡς εἰπεῖν,ἡμέραν καὶ ὥραν τὰς εὐργεσίας αὐτοῦ τοῖς δεομένοις [39] ἐπιδαψιλευόμενος. — Bb: 1. — T: 1. — L: 1. — Q: 1. — Τοῦ ἁγίου Νίσερ. Οὗτος ὑπῆρχεν ἐπὶ τῆς [40] βασιλείαςΜαξιμιανοῦ καὶ ἤχθη πρὸς Ἰούλιον καὶ Αἰλιανόν. Ὑπὸ τούτων ἐρωτώμενος  ἄγιος καὶ μὴ [41] πειθόμενος, γυμνοῦται τῶν ἱματίων καὶ ὀβελίσκοις πεπυρακτωμένοις τὰσπλάγχνα διαπερονᾶται καὶ [42] κατακαίεται· εἶτα φρουρεῖται καὶ διὰ δευτέρας προόδου πάλιν γυμνοῦται καὶ τάς σάρκας ξέεται σφοδρῶς· [43] πυρᾶς τε ἐξαφθείσης μεγίστηςκαὶ εἰς ὕψος ἀρθείσης πολύ, ἀκοντίζεται μέσον· καὶ εὐχὴν [44] τελέσας ἐκεῖσε τὸ πνεῦμα τῷ Θεῷ παρατίθεται, ὁλοκαύτωμα θεῖον διὰ πυρὸς γενόμενος. — C: 1. — [45] Cb: 1. — Cc: 1. — Cd: 1. — M: deest. — Mv: 1. Sequitur Βίος τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νικολάου. [46] Σοφόν τι χρῆμα ζωγράφων χείρ κτλ. — Mb: 1. — Mr: 1.
 



 ΠΗΓΗ: Nov. Propylaeum

2 σχόλια:

  1. ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΤΟΣ Κ. ΙΣΤΟΛΟΓΕ


    ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Στέφανε σε ευχαριστώ πολύ! Πάντα να είσαι γερός, δυνατός και στην πρωτοπορία των Θεολόγων!

      Διαγραφή